บทที่ 11 อร่อยข้างประตูชัย
จอดมอไซค์ เดินไปดูรอบๆ ….ใหญ่กว่าที่คิดไว้มากกกกกก เดินไปใต้ประตูชัยก็มีร้านขายของ มีเบียร์ให้นั่งกิน แต่ร้านมีแค่ ร้านสองร้านเอง เสียค่าขึ้นด้วยน่ะ คนลาวเสีย 2,000 กีบ คนต่างชาติ 3,000 กีบ (คนไทยคือคนต่างชาติน่ะจ๊ะ) มีประมาณ 4 ชั้น เดินเหนื่อยใช้ได้เลย (บันไดสูง) ชั้น 2-3 มีขายของเต็มหมด พวกเสื้อยืด ธง พวงกุญแจ ที่ระลึกแบบต่างๆ ข้างบนสุดภายในเป็นอิฐโล่งๆ มีคนขีดเขียนเต็มไปหมด พอขึ้นไปแล้วก็ได้เห็นวิวถนนของลาวนี่แหละ…ข้างบนไม่มีอะไรให้ถ่ายเลย 55+ แนะนำให้ลงมาถ่ายรูปข้างล่างเหมือนเดิม นอกจากจะลงกลับไปชั้น 2-3 ซื้อของฝาก มีพนักงานสาวคนนึง แน่นอนจริงๆ …คริคริคริ (หัวเราะแบบมีเลศนัย) ของฝากก็ไม่ต่างกับตลาดเช้าเท่าไร เสื้อยืดมีหลายเนื้อผ้ามาก ปัญหาการซื้อคือ ลายโอเค เนื้อผ้าไม่ดี พอเนื้อผ้าดี แต่หลายไม่เจ๋งอีก
พอดูอะไรๆ ไปสักพักเริ่มมีสติ….ตั้งแต่ตื่นเช้ามาที่รถไฟ จนมาถึงลาว เก็บของที่โรงแรม ยังไม่ได้กินอะไรเลยนี่หว่า..หิวมาก ก็เดินลง กลับไปที่รถ ระหว่างที่เดินอยู่ เหลือบไปที่ข้างถนน เห็นร้านขายของอยู่ เดินไปดูใกล้ๆ ตามเค้าว่าขายอะไร เค้าบอกมาว่ามันคือ “กระเปี๊ยบ หรือกระเปี๊ยก” นี่แหละ ออกเสียงไม่ค่อยเถือก คล้ายกับก๋วยเตี๋ยวหมูบ้านเรานี่แหละ สั่งไป สองชาม รา้นมีโต๊ะอยู่โต๊ะเดียว ก็เลยไปนั่งกินกันเลย สักพัก ก็มีคนลาว3-4 คนมาสั่งและนั่งกินด้วยกันนี่แหละ แบ่งๆ กันไป คนขายเสิรพ์มาให้ ดูๆ ไปก็ไม่มีอะไร แต่มันอะไรตรงที่น้ำซุป นี่แหละ อร่อยมาก เส้นเหนียวหนุบหนับดีซดน้ำแกงจนหมด เนื้อหมูแล่บางไปหน่อยแต่ก็ให้เยอะน้าาา (เคยกินที่ไทย หมูแล่บางมาก บางจนเอาลิ้นแตะก็ขาดแล้ว 55+) มีเครื่องปรุงให้ปรุงกันเองเลย ….ชามล่ะ 5,000 กีบ (20 บาท) ความรู้สึกร้านแบบนี้ คล้ายกับร้านป๊อก ป๊อก (บะหมี่เกี๊ยว) ที่ขับรถมาขายแถวบ้านผมเลย ซึ่งร้านป๊อก ป๊อก นี่ผมว่า ถ้าไม่อร่อยห้ามมาขายเด็ดขาด ตั้งแต่ที่กินมา ไม่เคยมีคันไหนไม่อร่อย ของแบบนี้ ดูด้วยตาอย่างเดียว ตัดสินกันไม่ได้หรอก
บรรยากาศประคูชัย และวิวจากข้างบน
คนมือบอนมีอยู่ทั่วไป ข้างบนของประตูชัย
สาวขายของที่ระลึกข้างบน - คนรับถ่ายรูป(รอรับได้เลย)
กระเปี๊ยบข้างประตูชัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น