บทที่ 20 กลับ
ถึงสนามบิน สนามบินที่นี่ไม่ใหญ่มากนัก คนก็เงียบเหงาด้วย มาถึงก็ซัดไป 1 ดอก เข้าห้องน้ำ(ปวดท้องมาก) เด๋วไม่ตรงกับ Concept 55+ มาถึงสนามบิน 4 โมง เครื่องออก 5 โมง ระหว่างที่รอก็ตื่นเต้นกับการขั้นเครื่องครั้งแรก พอได้เวลาก็ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไรนัก แต่เมื่อถึงเวลาตอนอยู่ในเครื่องบินแลัวกำลังขึ้นนี่ซิ ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น เหงื่อแตก หูอื้อ แก้วหูอยากจะแตกให้ได้ รู้สึกกลัวๆ (นั่งติดหน้าต่างด้วย) จนถึงสุวรรณภูมิ หูก็ยังไม่ได้ยินอะไรเลย….เดินมาโหลดกระเป๋า แลัวหาแท็กซี่ขึ้น…..ระหว่างอยู่บนรถ เห็นไฟรถ ไฟถนน ไฟจากตึก บิลบอร์ด แสงสี และรถยนต์…..มันช่างวุ่นวายเสียจริง
ในที่สุดก็กลับถึงบ้าน กลับสู้ชีวิตที่วุ่นวายกันต่อ อาจดูจบแบบท้อๆ แต่ความรู้สึกของผมที่มีต่อลาว ผมรู้สึกอยากไปอยู่ที่ตรงนั้น เพราะรู้สึกว่ามันเหมาะกับสไตส์การใช้ชีวิตของผมอย่างมาก อย่างน้อยๆ ก็แอบคิดกับตัวเองเหมือนกันว่าเร็วๆ นี้ ว่า ตะลอนลาวจะมีภาค 2 แน่นอน…..สะบายดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น