อย่า

หากใครมีของสำคัญชิ้นหนึ่ง ที่เคยให้คุณค่ากว่าสิ่งไหน

แต่ว่าสุดท้ายเมื่อวันเลยผ่านก็กลับละเลยเพราะมีชิ้นใหม่ที่ถูกใจ

ไม่ต่างจากตัวฉันปล่อยให้คนรักต้องเจ็บและจากหายไป

เพียงข้อความหวั่นไหว โศกเศร้าเดียวดายเท่าไหร่ ก็มันสายตอนเข้าใจถึงความหมาย....

อย่าน่ะ อย่าให้เป็นอย่างฉัน

อย่าเลือกยอมให้อารมณ์หวั่นไหว ชั่วคราวนั้นอยู่เหนือกว่าเหตุผล

จำไว้ว่าอย่าน๊า อย่าให้เป็นอย่างนั้น อย่าเป็นอย่างฉัน...

หากในวันนี้ ยังมีเธออยู่ โปรดดูแลและรักษาเธอเอาไว้..

ถนอมความรัก ไม่ให้พ้นผ่านเก็บไว้ให้ยาวนาน จะได้ไหม..

อย่าให้เป็นอย่างฉัน ปล่อยให้คนรักที่สุด จากและหายไป.....

เพียงเพราะความหวั่นไหว โศกเศร้าเดียวดายเท่าไหร่ มันก็สายตอนเข้าใจถึงความหมาย....

new logo

แบบเบิ๊ดเบิ๊ด ^^

"BECK ปุปะจังหวะฮ่า" จะเล่นดนตรีเป็นเพราะไอ้การ์ตูนนี่แหละ

การ์ตูนเกี่ยวกับการดนตรีอินดี้ของญี่ปุ่น(ซึ่งบางอย่างคล้ายๆ ประเทศบางประเทศ)เรื่องราวของวง Beck หรือ The Mongolian Chop Squad ที่มีสมาชิก โคะยูกิ นักร้อง+กีต้าร์ (คนกลาง) ที่มีน้ำเสียงที่ไพเราะ, ริวสุเกะ กีต้าร์ลีดท์(ขวาล่าง) มือกีต้าร์มือแนวแจ๊ส และบลูส์ ที่ทรงพลัง,ไทระ มือเบส(ขวาบน) กับการเล่นเบสแนวพังค์, จิบะ ร้องนำ(ซ้ายล่าง) แร๊ฟเปอร์ที่มีลีลาชักจูงผู้ฟังให้สนุกไปกับเพลงที่เค้าร้อง และ ซาคุ มือกลอง(ซ้ายบน) มือกลองที่จังหวะการเล่นที่โดดเด่น

ที่ดำเนินเรื่องผ่านตัวเอก โคะยูกิ เด็กหนุ่มมัธยมทั่วไปในญี่ปุ่นที่ไม่ได้มีอะไรโดดเด่นมากมาย จนกระทั้งเค้าได้ไปเจอหมาที่หน้าตาประหลาดตัวหนึ่ง(เหมือนหมาหลายตัวมาประกอบกัน)ที่ชื่อ Beck และเจ้าของมัน มินามิ ริวสุเกะ ชายหนุ่มผู้ที่มีกีต้าร์ Les Paul ในตำนานเพลงบลูที่มีรอยกระสุน พร้อมกับน้องสาวของเค้า มินามิ มาโฮ สาวนักเรียนนอกที่มีความมั่นใจสูง ทำให้โคะยูกิเริ่มค้นพบตัวเองและพรสวรรค์ของเค้า แล้วพาตัวเองไปในโลกของดนตรีร็อค จนกลายเป็นวงอินดี้ร็อคที่สร้างตำนาน

ถ้าคุณดูเรื่องนี้ในตอนแรกคุณอาจจะอึดอัดนิดหน่อย เพราะเรื่องจะเริ่มจากชีวิตธรรมดาของพระเอกที่ไม่ได้เด่นในด้านใดเลย จนเริ่มที่จะหัดเล่นกีต้าร์ และค้นพบพรสวรรค์ของตัวเอง(ที่เจ้าตัวไม่ค่อยจะรู้ตัว) แล้วก็ได้เข้าวงดนตรีกับกลุ่มริวสึเกะอย่างเต็มตัว ช่วงแรกออกจะดูตลกเบาสมองนิดๆเหมือนชื่อเรื่องภาษาไทยว่าปุปะ จังหวะฮ่า แต่ช่วงกลางเรื่องนี้จะมีความเครียดค่อนข้างมาก โดยมีบทฮ่ามาเบรคอารมณ์ไว้บ้าง ซึ่งเนื้อเรื่องจะเป็นปัญหาชีวิตและปมของแต่ล่ะคนในวง การออกตระเวนเล่นตามไลฟ์เฮ้าท์ต่างๆ ต้องสู้รบตบมือกับอิทธิพลของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ในญี่ปุ่นที่พยายามขัดขวาง ต้องเอาศรัทธาในดนตรีของพวกเขาเข้าเดิมพันกับเจ้าพ่อวงการเพลงของอเมริกาที่เห็นดนตรีเป็นแค่ของซื้อขายเท่านั้น เรื่องช่วงหลังจะเน้นการแสดงการรวมตัวกันของกลุ่มวงอินดี้ที่ต้องการจะแสดงพลังของตัวเอง และศรัธาในดนตรีที่ไม่ยอมถูกกลืนจากระบบของค่ายใหญ่ ถ้าดูจนถึงช่วงท้ายๆ ของเรื่องเหมือนจะสื่อว่า "จงศรัทธาในดนตรีของตน"

งานภาพในช่วงแรกอาจจะดูขัดๆ แต่ดูมาเรื่อยคุณจะเห็นความเปลี่ยนแปลงที่พัฒนาขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หลายๆ ซีนในเรื่องถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีเยี่ยม การผูกเรื่องส่งอารมณ์ได้ดี รายละเอียดฉากเวทีคอนเสิร์ต และอุปกรณ์ดนตรีต่างๆ อ้างอิงจากของจริงที่มีอยู่(ยกกันมาทั้ง Les Paul, SG , White Falcon และอื่นๆ) ทำออกได้ดีมาก ส่วนปกแต่ล่ะตอนก็ล้อปกเทปปก CD วงร็อคดังๆ หลายๆ วง

เครดิตจาก http://nikki009.exteen.com/