วันจันทร์ที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

Signs




อบอุ่นชะมัด

วันจันทร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

มัน...ใหญ่...มาก

ไปเที่ยวงาน Big Mountain Music Festival มา....จริงๆ ที่ได้ไปเพราะเพื่อนพี่รัดได้บู๊ทมา 1 บู๊ท เคยมีโครงการเฉพาะกิจ..ขายเสื้อกัน


ทำมา 4 แบบ แต่สกีนหลายสี

ขายได้เรื่อยๆ (คำว่า ขายได้เรื่อยๆ นี่คือคำแก้ตัวของคำว่าขายไม่ดีป่ะ)

งานนี้ได้เจอเพื่อน..จิ๊บกับเปิ้ล มันมาเล่นในงานนี้ด้วย ชื่อวง Bulleteen (มีลิงค์เวบไซค์ ด้านขวามือครับ ลองฟังดู)

ถึงจะขายได้เรื่อยๆ ก็มีคนดังมาซื้อน่ะ ตูน มือเบสวง Abuse The Youth ก็มาซื้อด้วย แถมตอนเล่นก็ใส่เสื้อเล่นคอนเสิร์ตด้วย สุดยอด!!


รวมหุ้น (การลงทุนมีความเสียง โปรดคิดเยอะๆ )






วันพุธที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

เรื่องเอิ่บใจ

วันนี้มีเรื่องดีๆ สองเรื่องที่แนะที่ทำให้อิ่มใจ และยิ้มไปได้ทั้งวัน

เริ่มเลยเมื่อวานตอนกลับบ้านนั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน...ผู้หญิงฝั่งตรงข้าม น่ารักมากๆ เซ็กซี่ หุ่นดี.....เออ ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าน่ะ แค่อยากพูดถึงเฉยๆ ก็พอลับบ้านก็ออกไปร้านราดหน้า...แน่นอนก็ต้องสั่งราดหน้ามากินใส่ถุงกลับบ้าน ก็ยืนรอ..คนขายก็ทักว่า"เด๋วนี้ไม่ค่อยเห็นเลยน่ะ เมื่อก่อนมากินบ่อย ทำไมล่ะย้ายบ้านแล้วหรอ" ผมก็ยิ้มว่าไม่ย้ายไปไหนหรอก แค่กลับบ้านดึกเลยไม่ค่อยได้มาซื้อกินเพราะกว่าจะมาร้านก็ปิดไปแล้ว..ก็คุยเรื่องก่อนๆ ว่าคนนั้นล่ะไม่มาแล้วหรอ แล้วนี่ทำงานอะไร ยังไงไปเรื่อย...จนร่ำลากลับบ้านพร้อมราดหน้าแบบพิเศษในราคาธรรมดา
เรื่องที่สองก็นั่งทำงานแอบคุยเอ็มกับพี่น้อยหน่า(จริงๆ แลัวนั่งคุยเอ็มแอบทำงาน) ก็คุยเรื่องหนังสือที่ผมจะทำ พี่เค้าก็บอกว่าสนขายไหมเด๋วไปเสนอสำนักพิมพ์ให้ ไอ้เราก็ดีใจ พอรู้ว่าพี่เค้าก็เคยมาอ่านที่บล็อคเรา...ก็ดีใจมากกก...ยิ้มบานกว่าเก่าอีก

เข้าใจความรู้สึกของคนเขียนเลยที่มีคนอ่านและชื่นชมผลงานของเราจริงๆ
ปล. งานอะบุ๊คแฟร์ที่จะถึงนี้ เบิ๊ดจะหาทางไปอุดหนุนน่ะพี่จะไปขอถ่ายรูป+ขอลายเซ๊นต์ ด้วยเอามาลงในบล็อค ^^