วันอาทิตย์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2552

Laos Town Story (ตะลอนลาว) ตอน เวียงจันทร์กันเอง

บทที่ 15 อาหารเช้า

ตื่นมา 8 โมงเช้า เปิดทีวี ดูดราก้อนบอล…555+ อาบน้ำ แปรงฟัน เตรียมลงไปซัดอาหารเช้าเต็มที่ (ที่คิดไว้กะไปกินพวกไส้กรอก ไข่ดาว ออมเร็ต..ปกติชอบกินมาก พวกอาหารโรงแรมเนี่ย) ลงไปปุป ทำไมเงียบๆ (ว่ะ) พอสอบถามว่ามีอะไรกินบ้าง พนักงานโรงแรมเลยบอกว่าให้นั่งรอเลยค่ะ…ระหว่างที่รอก็แอบเห็นพนักงานออกไปซื้อขนมปังร้านข้างๆ มา เดินลุกไปชงกาแฟมากินแก้ง่วง พนักงานก็เสิร์ฟน้ำเปล่าคนล่ะแก้ว หลังจากนั้น ก็ได้เวลาอาหาร จายใหญ่มาเลย….ในจานประกอบไปด้วย ไข่ดาวแบบ 2 ฟองรวมกัน + ขนมปังแบบฝรั่งเศษยาวๆ แข็งนอกนุ่มใน แต่หั่นเป็นชิ้นๆ มาให้แถม แยมกับเนย…จบ มานั่งนึกว่ามีอะไรเนื้อๆ ให้กูไหมเนี่ย แต่ก็กินเพลินๆ อร่อยดี….กินเสร็จก็แว้นกันต่อ วันนี้ตั้งใจจะไปสะพานมิตรภาพไทย-ลาว แต่อยู่ที่เรียกว่า สะพานมิตรภาพลาว-ไทย ซึ่งก็เป็นสะพานเดียวกับที่นั่งรถไฟมาเนี่ยแหละ ซึ่งขับไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ ไกลมากกกกก (ประมาณคร่าวๆ ก็จากปิ่ลเกล้าไปพัฒนาการ) ข้างทางก็จะคล้ายต่างจังหวัดบ้านเราเหมือนขับอยู่บนถนนสายเอเซีย แต่ไม่มีเกาะกลางและมีทั้งหมด 4 เลน (มีรถสวนด้วยไม่ใช้ one way แหละ)

เมื่อมาถึงก็หาที่จอดรถ ที่นี่เป็นลานกว้างๆ จะมีตึกอยู่ไม่กี่ตึก ที่นั่นจะเป็นเป็นด่านตรวจคนเข้าเมือง อีกตึกก็จะเป็นพวกขายของที่ระลึก(อีกแล้ว) มี Duty Free ด้วย เข้าไปหลบแดด ตากแอร์เย็นๆ พนักงานขยบางคนก็ดูเชิ่ดๆ ดีจัง เดินๆ เบียร์กระป๋องถูกกว่าข้างนอกประมาณ 5 บาท เลยซื้อเบียร์ เหล้าขาว และว๊อดก้าของลาว ก่อนซื้อก็มีให้ชิมด้วยน่ะ เล่นไปจนร้อนวูบเลย คุ้มกับการแว้นมาไหมเนี่ย 55+ เล่นซะตัวดำเลย บังเอิญมากไปเจอที่ชงกาแฟแบบเวียดนามที่พี่เออยากได้ ไม่คิดว่าจะมีที่นี่ เลยซื้อมาเลย โชคดีชะมด ระหว่างที่ขับกลับ ก็สังเกตตามข้างทาง ไม่ค่อยมีบิลบอร์ด หรือป้ายโฆษณาอะไรเท่าไรนัก (แทบจะนานๆ ทีด้วยซ้ำ) ตึกสูงก็ไม่มีให้เงยปวดคอ ไม่เปลืองยาแก้ปวดเมื่อยดีแท้



ระหว่างทาง

ที่จอกรถที่ด่านตรวจเข้าเมือง


ด่านตรวจคนเข้าเมือง

ไม่มีความคิดเห็น: