ขณะที่กำลังเขียนบล๊อคนี้...ก็กำลังเข้าสู่ "วันแรงงาน" วันที่หลายๆ คนกำลังหยุด ได้นอนดึก ดูหนัง แดกเหล้าอะไรก็แล้วแต่ที่เม่งสนุกกัน
ผ่านวันเกิดไปได้สองวัน วันที่ 29 เมษายนที่ผ่านมาคือวันเกิด......ปีนี้ ตอนนี้ อายุ "สามสิบ" แล้วววววว ย้อนกลับไปตอนเด็กๆ ตอนที่ได้ยินเพลง "สามสิบยังแจ๋ว" ของนักร้องโคตรๆยอดนิยมที่ชื่อ "ยอดรัก สลักใจ" รู้สึกเลยว่าตอนนั้นคำว่า สามสิบยังแจ๋ว....สามสิบเม่งดูแก่มากๆ คือคิดว่ากว่าเราจะสามสิบเม่งนานมากๆ มาวันนี้ เวลาผ่านไปเหมือนโกหก..............ตอนนี้สามสิบแหละ (ฮา)
อายุตอนนี้มันคือเวลาที่(ควรจะ)เริ่มสร้างครอบครัวสร้างความมั่นคงแล้วใช่ไหม พอย้อนมาดูตัวเองนอกจากพุงที่มั่นคงแล้ว กูมีอะไรอีกว่ะที่มั่งคงเนี่ย พูดแล้วก็คงหันกลับมาดูอะไรๆ หลายอย่างสักที สิ่งที่เราอยากจจะทำเนี่ย เรากำลังทำมันอยู่หรือยัง ถ้ายังทำเลยไหม จะรอตอนสามสิบห้า หรือเท่าไรอีก ยังจะพูดว่ารออีกไหมหรือยังไง
ตอนนี้หลังจากที่เขียนบล๊อกนี้เสร็จ ของขวัญที่ให้กับตัวเองปีนี้คงจะเป็น "ความฮึด" จะลุกขึ้นมาสิ่งที่อยากจะทำสักที
ขอบคุณทุกคนมากๆ ฮะ ที่อวยพรมาให้ ขอให้พรพวกนี้สะท้อนกลับไปด้วยน่ะครับ
ปล. (เป็นพิเศษ) ขอบคุณปิ๊กมาก ที่อดทนความรั้น ความดื้อ ความ...ของข้าพเจ้ามาตลอด ปีหน้าจะลดลง(จนแถบไม่เหลือเลยครับบบ) 55 ขอบคุณที่เข้าใจในการกระทำของเบิ๊ด ขอบคุณมากๆ
ปล.2 คิดถึงหงุดหงิดเหมือนเดิม ถึงแสดงออกน้อยลง แต่เชื่อได้ความคิดถึงไม่น้อยลงกว่าเดิมเลย ไอ้หมาหน้าดำ!!!!!
