วันอาทิตย์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2552

Laos Town Story (ตะลอนลาว) ตอน เวียงจันทร์กันเอง

บทที่ 17 ”ตึ๊ด ตึ๊ด”

ช่วงเย็นๆ หัวค่ำ หลังจากไปเก็บของอาบน้ำ เตรียมเที่ยวกันต่อ ไปที่ริมโขงก่อนเลย ช่วงเย็น วันอาทิตย์แบบนี้ จะมีคนเอาของมาขาย (เหมือนตลาดคนเดินแต่ไม่เยอะเท่าานั้น) เดินไปเรื่อยๆ ร้านก็จะประมาณ เสื้อผ้า สิ่งทอ ชุดพื้นเมือง พวกกระโปรงถักทอเป็นส่วนใหญ่ ของขายน้อยไปหน่อย ไม่เยอะเท่าที่คิด ไม่ค่อยมีอะไรโดนๆ เท่าไร ว่าจะไปเที่ยวผับ แต่ไม่รู้จะไปแถวไหน ร้านไหน เลยตกลงกับก้อย ก่อนว่าจะไปกินข้าวให้เรียบร้อยจะได้ไม่หิวเวลาอยู่ที่ผับ ดิ่งไปร้านแถววัยรุ่นกินข้าวกันเหมือนเดิม สั่งก๋วยเตี๋ยวกับข้าวหมูแดงเหมือนเดิม นั่งไปเหล่วัยรุ่นไป หาโอกาสไปถามร้านเหล้า…..จังหวะเหมาะ!!!! เดินไปหาวัยรุ่นชายคนหนึ่ง ถามว่า แถวนี้มีผับให้เที่ยวไหม วัยรุ่นชายก็ งง เหมือนฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ฟังไทยไม่ค่อยออก คุยไปสักพัก ได้ใจความประมาณว่า เค้าไม่ค่อยเที่นวกลางคืน แถมพูดงงๆ ด้วย เลยเออออห่อหมกแล้วเดินออกมา…ขอบคุณคร้าบบบบบบ…กลับมาที่โต๊ะกินข้าว ตั้งหลักอีกที ทีนี้ให้ก้อยไปถามโต๊ะข้างๆ เป็นแก๊งค์วัยรุ่นกลุ่มใหญ่ 5-6 คน ผู้หญิงกับกระเทย ถามไปได้คำตอบมาว่า ดีๆ ก็มี 2 ที่ ชื่อว่า โนโวเทล (คุ้นๆ ไหมครับ ก็ของคนไทยแหละ ผับของโรงแรมโนโวเทล) อีกที่ชื่อว่า มีน่าผับ วัยรุ่นลาวเล่าสั้นๆ ว่า ไปมีน่า ม๋วยหลายกว่าเยอะ หลังจากได้ฟังคอมเมนท์ แค่นั้นแล้ว ตัดสินใจได้เลยว่าเราจะไปผับมีน่า ก็เลยถามย้อนไปว่า แล้วพวกเธอไม่ไปกันหรอ วันนี้ไปที่ไหนกันหรอ ชาวแก๊งค์ตอบกลับมาได้อย่างน่ารักว่า “อ๋อ วันนี้ ข๋อยบ่มีโปรแกรมเน้อ” อืมม เยี่ยมครับ หลังจากได้แหล่งเที่ยวแลัว สักพักก็เรียกพนักงานเก็บแล้วบึ่งไปทันทีขับไปเส้นเดียวกันกับไปสะพานมิตรภาพลาว-ไทย แต่ไม่ได้ไกลขนาดนั้นประมาณ 15 – 20 นาทีก็ถึง ลักษณะผับที่นั่นใหญ่และค่อนข้างเด่นเพราะแถบนั้นเป็นพื้นที่โล่งเตี่ยน เข้าไปจอดรถเสียค่าจอด 2,500 กีบ พนักงานสุภาพแทบจะเข็นรถให้เราเลย

เข้าไปในร้านพนังงานเก็บไปหมดแต่งตัวเหมือนบ๋อย ทางเข้ามีต้นค้นตัวกับกระเป๋าด้วยน่ะ …ในผับ นั้งกันอยู่ 1 โต๊ะถ้วนเท่านั้น ยืนงงๆ หาที่นั่ง ไปที่นั่งแถวใกล้ๆ บาร์ และใกล้ห้องน้ำ (จะได้สังเกตวัยรุ่นลาวได้) สั่งเบียร์มา 1 ขวดก่อน ราคา 20,000 กีบ (80 บาท) ถามบ๋อยมีกับแกล้มไหม (บ๋อยได้ใจมากคุยเก่ง) ได้ถั่วกับเนื้อแดดเดียวแห้ง(เนื้อควาย) ราคา 20,000 กีบ เท่ากันหมด มีอยู่ 2 อย่าง วัยรุ่นที่นี่เริ่มมา ประมาณ 4-5 ทุ่ม ผู้หญิงที่นี่แต่งตัวธรรมดาน่ะปกติ นานๆ จะเห็นแต่งตัวสวยๆ เต็มที่ แบบบ้านเรา ยิ่งดึกไฟยิ่งเต็มรูปแบบ แสงตระการตามาก เพลงไม่ได้เปิดดังมาก พอคุยได้ยิน แนวเพลงที่เปิดก็เพลงไทย ฝรั่ง ลาว ลดหลั่งตามลำดับ มีจอสไลด์ด้วย ตอนแรกก็คิดว่าจะมีบอลให้ดูแน่นอน กลับเป็นว่า เค้าฉายหนัง!!! แล้วที่สำคัญ ดันเป็นหนังเรื่อง บ้านผีปอบ ภาค 10 โอ้วววว นี่กรูมาร้านแนวเลยน่ะเนี่ย 555+ ไม่มีใครดูเลยน่ะ จะมีก็บ๋อยเนี่ยแหละ นั่ง+ยืนดูกัน ห้องน้ำนี่เด็ดมาก มีแป้ง มีหวี ให้เสริมสวยตลอดเวลาไม่ได้มีแต่ห้องน้ำหญิงน่ะ ชายก็มีกับเค้าด้วย

ที่นี่ราคาเหล้าประมาณ พันกว่าบาทขึ้นไป(ยี่ห้อจอนห์นี่วอกเกอร์ เป็นส่วนใหญ่) แต่ทีเด็ดอยู่ที่ MIX ฟรีตลอดคืน แหล่ม55+ อยู่ผับจนถึงประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ ไม่อยากกลับดึกมาก เพราะเกรงใจโรงแรมต้องคอยเปิดประตูให้และวันพรุ่งนี้ต้องรีบตื่นเก็บกลับบ้านและแวะไปส่งโปสกาณืดด้วย ขากลับรู้สึกว่าไม่ไกลเท่าไรเพราะขามาอ้อม(ทาง oneway ก็งี้แหละ) ถึงโรงแรม มานั่งกินโปสการ์ด ใครไม่ได้เสียใจด้วย รอทริปหน้าล่ะกันเน้อ เขียนไปมึนหัวไป (เมาไฟที่ผับนี่แหละ) เลยเดินไปอ้วก 1 รอบให้หายเอียนแล้วกลับมาเขียนต่อ (สปิริตแรงเกล้า) แลัวฮึดพลังสุดท้ายไปอาบน้ำนอน เตรียมกลับบ้าน…..

ตลาดคนเดิน ริมโขง


ตู้ไปรษณีย์, PEPSI ลาว


กับแกล้ม


ฉายบ้านผีปอบจริงๆ


คุณบ๋อยอารมณ์ดี ถามไรตอบได้หมด

ไม่มีความคิดเห็น: