บทที่ 12 วนเวียนเวียงสวรรค์
ว่าจะสั่งเบิ้ล เพราะไม่อิ่ม แต่มาชะงักไว้ก่อน เพราะเด๋วลองไปดูอย่างอื่นบ้าง ตอนอยู่บนรถกะบะมาโรงแรม มีคนแนะนำให้ไปร้าน “แหนมเนืองเวียงสวรรค์” เค้าบอกอร่อยต้องลอง ขับวนไปเรื่อยๆ เพลินๆ หลงบ้าง วนจนตำรวจที่ป้อม จำได้ 55+ แผนที่ไม่ค่อยได้ช่วยอะไรเลยยย พลาดไป 40 บาทแน่ะ วนไปเรื่อยๆ เจอสนามกีฬาแห่งชาติ ของลาว แลดูเล็กๆ แต่ไม่ได้เข้าไปเพราะกำลังซ่อมแซมเตรียมขัดซีเกมส์กันอยู่ ตอนแรกก็กะไปหาซื้อเสื้อลาวขาย แต่คนแถวนั้นบอกไม่มีขาย (แถวสนามกีฬาก็เปนบ้านคน) เลยอดไป ตอขากนั้นก็เลยไปอีกหน่อย เจอกับพิพิธภัณฆ์แห่งชาติ ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจจะเข้าไปเท่าไร เพราะไม่ค่อยเรื่องประวัติศาสตร์-สังคมอยู่แล้ว แต่ก็อ่ะน่ะ มาแล้วนี่ ก็ต้องไปศึกษาดูบ้างบรรยากาศต้องตัวก็เงียบๆ มีแต่ฝรั่ง คล้ายบ้านเราแต่เล็กก็เยอะ ค่าเข้าก็คนล่ะ สิบพันกีบ (40บาท) คนที่นี่ไม่เรียกหน่วยหมื่น แต่จะเรียกว่า สิบพัน เน้อ….โดยที่เข้าไปจะมีตู้ให้เก็บสัพพาระและกล้องด้วย(ข้างในห้ามถ่าย) แอร์เย็นสบาย ข้างในก็มีเรื่องราวเกี่ยวกับความเป็นมา ชุดประจำเผ่า วิถีชีวิต มีคำบรรยายภาษาอังกฤษ และลาว เลยอ่านไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไร เดินประมาณ เกือบ ชั่วโมง มี 2 ชั้น……..เดินไปสักพกมารู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยที่จะสนใจเรื่องราวแบบนี้เลย มิน่า เรียนสังคม คะแนนน้อยทุกที(วิชาอื่นๆ ก็พอกันน่ะได้ข่าว) หลังจากนั้นก็ขับไปเรื่อยๆ ถนนที่นั้นจะขับง่ายเพราะเป็นแบบ one way ซะมากกว่า ขับไปผ่านสนามโล่งๆ มีคนถือธงเยอะแยะ ตอนแรก็คิดว่ามาแข่งกีฬาสีกัน กลับกลายเป็นว่า…..เขากำลังซ้อมพิธีเปิดซีเกมส์อยู่!!!! (ได้ดูก่อนใครเพื่อน) ขี่ไปเรื่อยจนเกือบ 4 โมงเย็นกว่าๆ เลยวนหาร้าน “แหนมเนืองเวียงสวรรค์” ….วนหานานมากกกกก วนรถไปมาจนจำถนนแถวนั้นได้หมดแล้ว เกือบครึ่งชั่วโมงทนไม่ไหว ถามทาง ถามไปงงไป ช่วยอะไรไม่ค่อยได้เยอะ เพราะงงภาษา 555+ เลยถามอีกทีแต่ครั้งเป็นชาวแก๊งค์รถจัมโบ้…คนลาวบางคนฟังภาษอีสานบ้านเราออกน่ะ ภาษกลางกลางแบบผมก็พูดทีล่ะคำเน้นๆ ที่ฟังออกส่วนมากจะเป็นพวกแม่ค้า คนขับรถจัมโบ้ ซะมากกว่าพวกวัยรุ่นซะอีก คงเป็นเพราะคุ้นเคยกับนักท่องเที่ยวคนไทยมากกว่า…ในที่สุดก็ถามทางจนเจอร้าน “แหนมเนืองเวียงสวรรค์” ร้านนี้ก็ขายพวก แหนมเนือง จิ้มจุ่ม เป็นส่วนใหญ่ ก๋วยเตี๋ยวหลอดก็มีน่ะ สั่งเลยอร่อยทุกอย่าง ทีแรกก็กะจะมาลองเฉยๆ แต่ขับวนรถนานมาก มาทังทีก็เต็มที่ซะหน่อย สั่งแหนมเนือง 2 ชุด และลองสั่งชุดจิ้มจุ่มอีก 1 ชุด (ราคาที่นี่เป็นหมื่นๆ) จิ่มจุ๋มที่ลาวมี 2 แบบ แบบหม้อดิน กับแบบที่คล้ายๆ ร้านเอ็มเค (แบบเสียบปลั๊ก) น้ำจิ้มจุ่มจิ้ม อร่อยดี ไม่เผ็ดมาก มีกลิ่นปราล้านิดๆ เจ็มข้นดี ส่วมแหนมเนือง จะคล้ายๆ บ้านเรารสซาติก็โอเค ต่างกันตรงผักซะมากกว่า มื้อนี้หมดไปเป็นหมื่นๆ เกือบครึ่งแสน 555+ แพงกว่าไปกินปูที่ร้านสมบูรณ์โภชนา (ใครที่ไม่รู้จักร้านสมบูรณ์โภชนา ไม่ต้องแปลกใจ เพราะรู้จักเฉพาะคนที่ฐานะน่ะครับ ส่วนผมอยู่ใกล้บ้าน55+)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น