ตะลอนลาว
ภาคสาม ตอน "Laos is more" 1
"คำนำ..เดินทางตาม"
คำเตือน :
สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่านภาคหนึ่ง ตอน "เวียงจันทร์กันเอง" แนะนำว่าให้ย้อนกับไปอ่านได้ในบทเก่าๆ หรือตามลิงค์นี้ได้เลย http://byrdberger.blogspot.com/2009/07/laos-town-story.html (ตอนแรก) แต่ถ้าไม่อยากอ่านจริงๆ ก็ไม่เป็นไร ผมขอโทษทีล่ะกันที่ดื้อจะให้คุณอ่านให้ได้(ฮา) แต่ต่อให้ไม่ได้อ่านมาก่อนยังไงมาอ่านภาคสามนี้เลยก็เข้าใจได้ปกติ แต่สาระสำหรับการแนะนำลาวจะอยู่ที่ภาคแรกซะหมดน่ะ :D
และสำหรับใครที่อ่านภาคหนึ่งมาแล้ว..และกำลังหาอ่านภาคสอง ตอน "เวียงจันทร์กันอีกที" อยู่ ก็ไม่ต้องเสียเวลาน่ะ เพราะมันไม่มี...อืมมันไม่มีจริงๆ......
อ่ะแฮ่ม!! หลังจากกลับมาแล้วผมก็ไม่ได้รีบเขียนบล๊อกเลย เพราะตั้งใจจะเขียนเรื่องอื่นๆ ก่อนที่จะเขียนเกี่ยวกับการเดินทางครั้งนี้ เพราะรู้สึกว่าการที่หยุดเขียนแล้วเขียนเรื่อยๆ คือการได้คิด ทบทวนเรื่องต่างๆ ให้เข้าที่ และจะบอกเรื่องที่สำคัญที่สุดคือรูปจากการไปเที่ยวลาวครั้งนี้ในกล้องผมมี จำนวน 1 รูปถ้วน (เป็นรูปผมถ่ายกับพระธาตุหลวง) ไม่มีรูปวิวหรืออะไรทั้งสิ้น มีคนบอกว่า "รูปบางรูปสามารถแทนคำล้านคำ" ถ้าแบบนั้นผมคงเขียนจนมือหงิกตายไปก่อนก็ได้
.
.
.
.
วันนี้วันที่ 30/12/2011
หยุดมาได้วันนี้ก็วันที่สองแหละ ทำนู่นทำนี่ไปเรื่อยๆ มารู้สึกตัวอีกทีก็มานั่งอยู่ที่ร้าน Swensens ที่ข้าวสาร...มานั่งทำอะไร ก็มานั่งรอเพื่อนๆ เตรียมเดินทางไปลาว (ครั้งที่ 3 ในชีวิต) ครั้งนี้ต่างจากสองครั้งที่แล้ว ต่างที่ครั้งนี้เดินทางไปกับ "เพื่อน" ใช่แล้ว!!! ไปกับเพื่อนแถมเยอะอีกต่างหาก 9 คน สำหรับทริปปีใหม่ครั้งนี้ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ทริปนี้จะไปกัน 3-4 คน ตื่นเต้นเหมือนกัน ตื่นเต้นกับการเดินทางและตื่นเต้นกับจำนวนคน และที่สำคัญ ตื่นเต้นกับคนที่จะไปด้วยกัน เพราะอีก 5 คนเป็นคนที่ไม่เคยเจอกันมากก่อนแม้กระทั่งพูดคุยด้วยซ้ำไป แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่แปลกเท่าไร เพราะนอกจาก 5 คนที่ไม่รู้จัก อีก 3 คนที่เหลือนี่ก็เป็นความสัมพันธ์ที่ผมรู้จักแบบเพื่อนของเพื่อนอีกทีแทบทั้งนั้น แต่ก็เป็นคนที่ค่อนข้างสนิทสนมกันมาก่อน จนทำให้เรื่อง lifestyle ต่างๆ ไม่มีปัญหาอะไร
แจกแจงทริปนี้คร่าวๆ เป็นแบบนี้ ออกเดินทางวันนี้(30) (เย้ๆๆๆๆ) แล้วก็กลับวันที่ 4 ประมาณ 6 วัน โดยที่เดินทางไปโดยรถทัวร์ที่ข้าวสารไปลงเวียงจันทร์ ทีแรกจะเดินทางโดยรถไฟเหมือนกับครั้งแรก แต่ถ้าเดินทางโดยรถไฟจะหลายต่อและเสียเวลาไปกับความรวดเร็วสุดสุดของรถไฟบ้านเรา แต่รถทัวร์นี่ถึงที่หมายเลยโดยที่ลงไปตรวจ passport ที่ชายแดนก็จบแล้ว....ณ ตอนที่เขียนเรื่องลาวอยู่นี่ เพื่อนๆ ก็เริ่มทยอยมากันแล้ว และก็เริ่มหาอะไรกินกันรองท้องไว้ เพราะรถออกตอน 1 ทุ่ม รถวิ่งยาวๆ เลยหาไรกินให้เรียบร้อยไปเลย โดยที่ผมก็นั่งกินโจ๊กไปเรียบร้อยแล้วเพราะมาถึงคนแรกเลย --" ไม่อยากกินเยอะ เด๋วปวดท้องขี้แตกจะเซ็งเพราะห้องน้ำรถทัวร์นี่...ยกไว้ในฐานที่เข้าใจล่ะกัน
ยังไงซะเที่ยวปีใหม่ครั้งนี้ ก็ตั้งใจมาเขียนอะไรเก็บเอาไว้ซะหน่อย เพราะอยากจะระลึงถึงเรื่องเก่าๆ ความทรงจำเก่าๆ ที่ดีที่สุดช่วงหนึ่งในชีวิต เรื่องราวที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้ จะดูเหมือนการเพ้อ แล้วก็โม้แตกกับบรรยากาศเก่าๆ แบบนี้ถ้าในสมัยเรียนที่คนโบราณเค้าว่ากันก็คงเรียกว่า "นิราศ" ล่ะมั่ง การพรรณนาถึงการเดินทางที่ลำบากและการพรรณนาร่ำร้องถึงคนที่รักคนที่คิดถึง แต่ผมคงจะไม่เขียนเป็นกลอนหรอกน่ะฮะ เพราะแค่เขียนธรรมดาก็ผิดเยอะมากๆ แล้ว(ฮา) เอาเป็นว่าครั้งนี้..ลาวครั้งนี้คงมีอะไรมากกว่าที่คิดอยู่แล้วแหละ
ชื่อของเรื่องลาวครั้งนี้คงเป็นอะไรไม่ได้นอกจากคำว่า "Laos is more" ลาว...มากกว่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น