เป็นเรื่อง "ส่วนตัวและส่วนใจ"

วันก่อนๆ นั่งชิวๆ ดูว่างๆ ที่ออฟฟิคๆ (จะใส่ 'ๆ' ทำไมเยอะแยะ ไม่ต้องพอแล้ว) ก็เปิดดูหนังสั้นไปเรื่อยๆ ใน YouTube ไปเรื่อยๆ เพลินๆ ทำให้คิดถึงตอนเรียนมากๆ ที่ทำกับเพื่อน แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนั้นน่ะซิ....พอดูหนังสั้นไปเรื่อยๆ จบก็ได้ดูหนังของ GTH เรื่องปิดเทอมใหญ่ฯ ก็ดูไปกดข้ามๆ ไปเผื่อตั้งใจดูตอนที่...อืมมม นักแสดงที่ชื่อ "เต๋อ" ที่เล่นกวนมึนโฮ กับผู้หญิงที่ในเรื่องชื่อ "นวล" แล้วก็มีดาราจากญี่ปุ่น "โซระ อาโออิ" (อิอิอิอิ) ตอนนั้นพูดตรงๆ เลยน่ะว่ารู้สึกขนลุกมาก เพราะรู้สึกว่าเรื่องแบบนี้มันเข้าตัวมากๆ ถึงจะไม่เป๊ะแบบนี้เหอะ มาถือตอนนี้ก็ยังคิดถึงฉากหลายๆ ฉากในส่วนของเรื่องนี้ เช่น"ตอนไปส่งแฟนเสร็จแล้วรีบโทรหาเพื่อนชวนเตะบอล" "ตอนรีบไปหาแฟนเผื่อให้ทันวันครบรอบ" "ตอนที่ได้คุยโทรศัพท์กับนวล แล้วนวลพูดว่า 'ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ เราคบกันมาสามปีแล้ว' อันนี้ขนลุกสุด" "ตอนที่พระเอกเจอนวลแล้วนวลบอกเลิกแบบสุดช๊อก" หลังจากดูจบฉากบอกเลิก พูดอย่าไม่อายเลยน่ะ ผมน้ำตาซึมไหลทันที มันรู้สึกบอกไม่ถูกแต่ช่วงเวลานั้นมันทำให้ความคิดเราย้อนๆๆๆๆ ย้อนไปนึกถึงช่วงๆ หนึ่งทันที หลังจากดูจบทันทีที่ทำต่อคือเปิดเพลง "รักโลกาภิวัฒน์" โอ๊ยมันอิน (ฮา) แต่ตอนนี้มีฉากๆ หนึ่งในเรื่องที่อยากให้มันเกิดขึ้นจริงที่สุดคือ "ตอนนี้ใกล้จบพระเอกเดินในหัวลำโพงแล้วนวลโทรมาพอดีพอคุยโทรศัพท์พระเอกก็วิ่งไปที่รถไฟทันที" ตอนนี้แหละฉากนี้แหละขอเหอะขอให้เป็นจริงเหอะ

http://www.youtube.com/watch?v=_xzEjrntB6Y ดูคลิบนี้ประกอบอ่านไปด้วยจะได้อารมณ์มากครับ