ตอนเด็กๆ จำได้ว่ามียายเลี้ยงมา เป็นธรรมดาที่ครอบครัวๆ หนึ่งที่พ่อกับแม่ต้องทำงานเลยบางทีบางโอกาสก็ฝากยายหรือฝากย่าเลี้ยง แต่ส่วนของผมพ่อแม่ได้ฝากยายเลี้ยงจึงทำให้เป็นคนค่อนข้างติดยายสนิทซี้ๆ กันมากกว่าคนอื่นๆ บ้านยายเมื่อก่อนจำได้ว่าติดริมคลองเวลาเดินทางถ้าไม่ได้เอารถไปก็นั่งเรือหางยาวไปจอดที่ท่าหน้าบ้านเลย ได้ติดก๋วยเตี๊ยวเรือ(แล่นมาขายของจริง) เดินทางไปวัดก็พายไป จำได้ว่ายังเคยอุ้มลูกพร้าวแห้งแล้ววิ่งไปสุดท่าสะพานแล้วโดดลงมาเล่นน้ำที่คลองอีกต่างหาก(อุ้มไว้เพราะมันลอยใช้แทนโฟมตอนนั้นว่ายน้ำไม่เป็น) ดำไปหยิบโคลนใต้น้ำปาใส่กับพี่ๆ น้องๆ ก็เคยมาแล้ว (ฮา)
....ยายเป็นคนที่ไม่อยู่เฉยๆ ชอบทำนู่นขายนี่ไปเรื่อยๆ จำได้อีกว่ายายจะทำข้าวต้มมัดขาย แล้วเมื่อก่อนที่เป็นคนชอบกินก็เพราะยายขายนี่แหละ บางครั้งพอไม่ได้ขายข้าวต้มมัดยายก็เก็บฟืนเก็บไม้มาเผาให้เป็นถ่านไว้ขายแล้วก็เก็บไว้ใช้เองอีกด้วย แถมเล่นไพ่เป็นเพราะยายสอนอีกต่างหาก :P ยายเป็นคนตลกเฮฮาคุยเก่งมากๆ แถมยายนี่แหละยังเป็นคนแซวแม่ด้วยซ้ำว่าทำไมขี้บ่นจัง พอผมโตมาสักพักยายก็มีบ้างที่ไม่สบายตามอายุทำไมเจ็บขาบ้างอะไรบ้างพอเดินไปไหนมาไหนไม่สะดวกยายก็ยังหาอะไรทำอยู่ดี...ก็ได้ทำดอกไม้พลาสติกที่นั่งทำได้ทั้งวันไม่เห็นแกจะเบื่อ เคยถามว่าไม่เบื่อหรอ ยายแกยังบอกอีกว่าถ้าไม่ทำเนี่ยก็เบื่อเงินได้ไม่เท่าไหร่หรอกแต่ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ............มาวันนี้ วันเสาร์ที่ 17 เดือนธันวาคม 2554....
.
.
....ยายผมได้จากผมไปแล้ว พูดไรไม่ถูก แปลกเมื่อวันนี้ตั้งใจที่เขียนบล๊อกเพราะอยากเรียบเรียงความคิดไม่ให้ฟุ่งซ่านไม่กว่านี้ ทีแรกตั้งใจจะพูดว่าเราเสียใจเพียงใด แต่ในจังหวะที่จะเขียนก็นึกถึงความผูกพันความสนุกเมื่อสมัยตอนอยู่กับยาย หลายๆ อย่าง มันผุดออกมาซึ่งบ้างเรื่องก็เกือบจะนึกไม่ออกด้วยซ้ำ
ยาย.....หนูรักยายมาก และคิดถึงเสมอ คิดถึงเวลาที่เจอกันแล้วแซวกันเล่นมุกฮาๆ กันเนอะ........หลับให้สบายน่ะยาย
หลานยาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น