อย่า

หากใครมีของสำคัญชิ้นหนึ่ง ที่เคยให้คุณค่ากว่าสิ่งไหน

แต่ว่าสุดท้ายเมื่อวันเลยผ่านก็กลับละเลยเพราะมีชิ้นใหม่ที่ถูกใจ

ไม่ต่างจากตัวฉันปล่อยให้คนรักต้องเจ็บและจากหายไป

เพียงข้อความหวั่นไหว โศกเศร้าเดียวดายเท่าไหร่ ก็มันสายตอนเข้าใจถึงความหมาย....

อย่าน่ะ อย่าให้เป็นอย่างฉัน

อย่าเลือกยอมให้อารมณ์หวั่นไหว ชั่วคราวนั้นอยู่เหนือกว่าเหตุผล

จำไว้ว่าอย่าน๊า อย่าให้เป็นอย่างนั้น อย่าเป็นอย่างฉัน...

หากในวันนี้ ยังมีเธออยู่ โปรดดูแลและรักษาเธอเอาไว้..

ถนอมความรัก ไม่ให้พ้นผ่านเก็บไว้ให้ยาวนาน จะได้ไหม..

อย่าให้เป็นอย่างฉัน ปล่อยให้คนรักที่สุด จากและหายไป.....

เพียงเพราะความหวั่นไหว โศกเศร้าเดียวดายเท่าไหร่ มันก็สายตอนเข้าใจถึงความหมาย....