Laos Town Story (ตะลอนลาว) ตอน เวียงจันทร์กันเอง

บทที่ 2 อยากลาว

เวลาผ่านไปช่วงนี้เบิ๊ดกะก้อยคุยกันอยู่เรื่องเดียว "ลาว" ไม่ซิต้องบอกว่า ก้อยจะคุยแค่เรื่องเดียว5555..............

Concept ในการเดินทางครั้งนี้คือ "อยากลาว" แบบว่าไปครั้งนี้เราไม่ได้ไปเที่ยวตามที่สำคัญๆ ของลาว หรือวัดสวยงามต่างๆ ของลาว แต่เราจะไปกันแค่ตัวเมืองหลวงคือเวียงจันทร์ เพราะเหตุผลหลายๆ อย่างเช่นเวลาในการเดินทาง และความสนใจของเราที่มีต่อลาว เราอยากไปดูเมืองที่อยู่ที่กินที่เที่ยวมากกว่า
เวียงจันทร์ ที่สนใจเพราะเป็นเมืองหลวงของลาว และใกล้กับชายแดนของไทย แน่นอนทำให้การเดินทางง่ายขี้น การไปเที่ยวครั้งเป็นเป็นการไปเที่ยวแบบใช้ชีวิตดังเป็นคนลาวของที่นั่นเลย นำปมด้อย มาเป็น ปมเด่น (ตอนเด็กๆ มีแต่คนพูดว่าไอ้ลาวๆ หรือไม่ก็ลาวว่ะ...โตแล้วยังโดนอยู่) ประมาณว่าวัยรุ่นลาวกินยังไง เที่ยวยังไง ทำอะไร เราก็ยังงั้นเลยเหมือนกัน

การเดินทาง แน่นอนถ้าพูดถึงการเดินทางต้องคิดถึงรถไฟ แน่นอน ที่คิดไว้เลย คือรถไฟตู้นอนชั้นสองราคาที่รวมแล้วก็ประมาณ 1,516 บาท ที่ราคานี้เพราะไม่เท่ากันตรงที่เราซื้อสองแบบ แบบนอนล่างกะนอนข้างบน (แบบล่างแพงและสบายกว่าข้างบน) เพราะต้องการให้อยู่ที่โต๊ะเดียวกันเลย เพราะถ้าเอาแบบล่าง สองที่จะทำให้ไปได้นั่งโต๊ะเดียวกันในตอนเช้า (สำหรับคนที่ไม่เคยไปรถไฟ ที่นั่งๆ หนึ่งจะมีสองคนสำหรับคนที่นอนบนกะล่าง ถ้ามาแบบนอนล่างสองคนเลย เราจะแยกกันนั่ง) ซึ่งรถไฟจะออกประมาณ 2 ทุ่ม เที่ยวสุดท้ายของแต่ล่ะวัน ไปถึงก็ประมาณ แปดโมงเช้าเผื่อช้าก็สิบโมงเช้า ซึ่งเมื่อพอไปลงสถานนีหนองคาย ก็จะต่อรถไฟชั้นสามปกติไปที่สถานนีประตูชัยของลาว ซึ่งเป็นไฮไลท์ครั้งนี้เพราะเราจะได้ขึ้นรถไฟข้ามแม่น้ำโขงที่ ไทยกับลาวเพิ่งสร้างเสร็จ!!!!!ส่วนขากลับที่คิดไว้แต่แรกเลยคงกลับโดยรถทัวร์ เพราะจะได้ไม่เหนื่อยมาก และใช้เวลาเร็วกว่าขามาแน่นอน......โชคดีๆ ที่ตอนที่เรากำลังจะไปเครื่องบินมีโปรโมชั่นพอดี แต่ถ้ากลับเครื่องบิน เราจะต้องนั่งรถทัวร์จากเวียงจันทร์ไปจังหวัดอุดร ราคาประมาณร้อยกว่าบาท ซึ่งก็หักลบกันแลัวถือว่ากลับเครื่องบินเหมาะสมที่สุดเพราะจะทำใ้ห้ในวันกลับมีเวลาอยู่เวียงจันทร์นานขึ้นไม่ต้องรีบ...หวังว่าการขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิตของเบิ๊ดกับการนั่งรถไฟครั้งแรกของก้อย จะพาไปลาวครั้งแรกของทั้งสองคนสนุกกว่าที่คิด