วันพุธที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

Laos Town Story (ตะลอนลาว) ตอน เวียงจันทร์กันเอง

บทที่ 1 จุดเริ่มต้น



“ลาว” + “เบิ๊ด” = ไม่ได้เกี่ยวอะไรเลย ทริบนี้บังเอิญจริงๆ ขอย้อนกลับไปตั้งแต่แรกๆ เลยน่ะ เริ่มจากที่ โดยส่วนตัวเป็นคนที่ไปไหนมาไหนใช้มอ’ ไซค์อยู่แล้ว ไม่ว่าจะไปเที่ยวห้าง ทำงาน หรือกินเหล้าก็ตาม จะสังเกตได้จากผม(ที่อยู่บนศีรษะ)ไม่เคยได้เซ็ตหล่อๆ แบบเกาหลีซะที เพราะยังไงๆ ก็ต้องใส่หมวกกันน๊อคอยู่แล้ว ถอดออกมาผมเรียบซะ 555+ แล้วมีอยู่วันหนึ่ง เริ่มจากที่ได้ขี่มอ’ ไซค์จะไปบ้านนนท์จากปิ่นเกล้าไปพระราม 5 และได้ลองขี่ผ่านเส้นถนนราชพฤกษ์ พอขี่ๆ ไปสักพัก ก็รู้สึกอยากขี่มอ’ ไซค์ไปต่างจังหวัดดูบ้าง โดยที่คิดไว้ก็คือจังหวัดอยุธยา เพราะคิดว่ายังไม่ไกลเกินไปนัก ลองไปสักสองวันน่าจะโอเค และที่สำคัญลองขี่ฟี่โน่ด้วยเพราะขี่สบายดีนั่งบิดอย่างเดียวและรถก็ยังใหม่อยู่ด้วยน่าจะสบายใจหน่อย ไม่ต้องกังวลซ่อมกลางทางด้วย

หลังจากนั้นผ่านไประยะนึง.............จนกระทั่งไปเดินจตุจักรกับก้อย :D และได้ไปดูร้านที่ขายนิตยสารเก่าๆ ก็ซื้อ a day เล่มลาวมาเก็บไว้ (ทุกทีก็เป็นคนซื้อ a day อยู่แล้ว แต่เล่มนี้ไม่ได้ซื้อเพราะตอนช่วงนั้นเล่มนี้ขายดีมากกกก ซื้อไม่ทัน) กลับมาบ้าน ก้อยมานั่งอ่าน a day เล่มลาว ก็รู้สึกชอบประทับใจ และที่สำคัญ”อยากไป” และแน่นอนพูดแบบนี้แล้วก็อ่ะน่ะ อยุธยาล่มสลายไปได้เลย 5555+ ทีนี้แหละก้อยก็พูดออกมาว่า “เบิ๊ด เด๋วฉันลองไปดูราคามาหน่อยล่ะกันเนอะ” “เนอะก็เนอะ” ผมได้แต่ยิ้ม

2 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ก้อยเป็นใคร


แล้วชั้นล่ะ...

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อิดฉาจิง คนมีแฟน