บทที่ 18 เช้าวันสุดท้าย
ตื่นมาต่างจากวันอื่น เพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่อยู่ลาว (ยังไม่ได้อยากกลับเลยยย ให้ตายซิ) ลุกจากเตียง ได้ยินเสียงดังกว่าวันอื่น เดินออกไปที่ระบียง ชะโงกดูข้างล่าง เห็นเด็กๆ นักเรียน รถเยอะกว่าทุกวัน มีเด็กไปเรียน มีผู้ใหญ่ไปทำงาน ชีวิตประจำของที่ี่กำลังเริ่ม อาบน้ำ เก็บของ (ของหนักกว่าขามาอีก) เบียร์ เหล้านี่มันหนักจริงๆ 55+ ยังไม่กลับเพราะมีภารกิจสำคัญ นั่นคือการไปส่งไปรษณีย์ คืนรถมอไซค์ และจองตั๋วรถทัวน์ ลงมาจากห้องออกโรงแรม ยังไม่ได้เช็คเอาท์ แล้วรีบแวันไปที่ทำการไปรษณีย์ ทันที (อยู่ข้างตลาดเช้า) จอดรถเข้าไปข้างในถามพนักงานแถวนั้นว่าส่งจดหมายต่างประเทศช่องไหน….ช่อง 6….ส่งเรียบร้อย แค่บอกว่าพนักงานในช่องว่า “Thailand” จ่ายตังค์แล้วเดินออกมาเลย ไปทำอย่างอื่นต่อ ขี่มอไซค์ออกมายามเรียกเก็บเงิน(ยามหรือเปล่าไม่รู้ รู้แต่ว่าเฝ้ารถ) ประมาณ 20 บาทมั่งจำไม่ได้(แพงกว่าค่าจอดรถที่มาบุญครองอีก) ออกมาขับรถออกไปท่ารถทัวน์ (อยู่หลังตลาดเช้า :D อยู่ใกล้ๆ กันหมด) รถทัวน์บางคันก็มาจากอุดร, หนองคาย เต็มไปหมด ค่าตั๋ว์ไปลงอุดร 20,000 กีบ(80 บาท) รถออก 11 โมง ซื้อตั๋วเสร็จก็ออกไปหาอะไรกินตอนเช้า และขับรถชิวๆ อีกรอบก่อนคืนรถที่ร้าน……ขับไปหาร้านเฝ่อที่คนขายขนมปังแถวโรงแรมแนะนำ ว่าอยู่แถวพระธาตุดำ วนอยู่สักพัก หาไม่เจอ แต่ไปลองนั่งตามแถวนั้น เป็นร้านคล้ายๆ อาหารตามสั่ง คนโล่งและดูเงียบดี เป็นร้านที่บอกได้ว่าเสียดายน่ะ เพราะอาหารอร่อยโดยเฉพาะลาบ (แต่เค้าผัดแบบแห้งๆ ) ราคาไม่แพงประมาณ 25-35บาท เยอะด้วย กินเสร็จก็ขับรถไปส่งที่้ร้าน นำมันยังเหลือมากกว่าที่เช่าวันแรกอีก :D ขอบคุณเจ้าของร้านที่แถมให้ยืมรถตอนเช้า (วันที่ 3) ด้วยเพราะตอนแรกเช่า 2 วัน และไปคุยกับเค้าว่าขอคืนช่วงเช้าได้ไหม ทางร้านโอเค น่ารักมากครับ ใจดีด้วย เดินกลับโรงแรมเผื่อเก็บของเตรียมกลับบ้าน รอเวลาขึ้นรถทัวน์ 11 โมง…เช็คอิน เดินออกจากประตูโรงแรม(ทุกทีเวลาออกไปไหนออกทางข้างโรงแรม เพราะมีที่จอดรถมอไซค์(ฮา) ไม่ค่อยได้ออกประตูหน้าเท่าไร)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น