บทที่ 7 กรอบใบเดียวกัน
ลงจากรถไฟ..ต้องไปที่ตรวจคนเข้าเมืองอีก แน่นอนต้องมีเสียค่าผ่านประเทศอีก ประมาณ 50 บาท คนที่มีพาสปอร์ต เสียแค่ 10 บาท ไม่ว่าจะแนวจากไหนหรือชิวยังไง ก็ต้องมาทำตามระเบียบที่นี่หมดแหละ(ถ้ามารถไฟน่ะ) จะอินดี้นอกกรอบยังไง มันก็ต้องมีกรอบให้เราสวมไว้บางเวลาเหมือนกัน
คำบรรยายใต้ภาพนี้ ไม่มี
บรรยากาศระหว่างไปโรงแรม (บนรถกะบะ)
มาถึงตรงนี้จะมีชาวแก๊งค์ที่คอยตะครุบเหยื่ออย่างเรา พาไปยังที่ๆ เราต้องการ และราคาที่ๆ เขาต้องการ 55+ ซึ่งราคาจะเป็นราคาเหมาทั้งหมด 400-1,000 บาท ทั้งรถจัมโบ้ (สามล้อบ้านเราแต่ใหญ่กว่า) เลยยืนๆ ดูสักพักก่อน ยังไม่อยากรีีบไป พยายามหาคนช่วยแชร์ โชคดี มีคนไทยเอ่ยปากมาชวนเราพอดี รวบรวมคนได้ 10 คน กับค่ารถ 400 บาท ก็คนล่ะ 40 บาท เป็นรถกะบะ แต่ที่เห็นมันเป็นคนบรรทุกเล็ก 6 ล้อ บนรถมี คนไทย บรูไน และญี่ปุ่น ซึ่งรถจะไปส่งตามที่พักของแต่ล่ะคนเลย ทั้งหมดประมาณ 3-4ที่ได้ โดยที่ตอนแรกคิดกะก้อยว่าอาจไปที่ประตูชัยก่อนเพราะคนอื่นๆ ที่จะสมทบไปด้วยลงประตูชัยหมด แต่กลัวจะเสียค่ารถเกินเหตุ เลยหาไปกลุ่มที่ลงโรงแรมก่อน ไปตั้งหลักก่อนด้วย..…….ก่อนจะชวนคนนู่นคนนี้แชร์ค่ารถ ได้ไปชวนคนญี่ปุ่นก่อน(พี่ยุ่นนี่หน้าเหมือน เคนจิ ในการ์ตูน 20th centuryboy มาก) เพ่ยุ่น..ขี้ระแวงตลอด กลัวเราจะไปหลอกมัน ขนาดให้ก้อยที่พูดภาาาญี่ปุ่นไปคุยด้วย มันยังลังเลอะไรก็ไม่รู้มัน ลังเลเยอะเกิ๊นนนนนน แต่สุดท้ายพี่ยุ่นก็โอเคมากับเราจนได้ ก้อยบอกว่านิสัยคนญี่ปุ่นจะแบบนี้แหละ กลัวโดนหลอก แล้วคนไทยล่ะนิสัยเป็นไง..เสียงดังเจี๋ยวจ๋าว แน่ๆ เลย แต่คงไม่เท่าคนจีน มั่งฮะ ผมว่า 5555+ คนญี่ปุ่น คนไทย คนบรูไน และสัญชาติอื่น ที่ผมไม่รู้ 10 ชีวิตกำลังอยู่ในรถกะบะคันเดียวกัน ก็เหมือนคนหลายเชื้อชาติที่อยู่บนโลกใบเดียวกัน ที่กำลังก้าวไปข้างหน้า จุดหมายเดียวกัน…….ไม่รู้ว่าคิดเยอะไปเปล่า
1 ความคิดเห็น:
โชคดีที่ได้เพื่อนร่วมทางมาแชร์ค่ารถนะเนี่ย
คนไทยก็ขี้ระแวงเหมือนกันนะ (ดูตัวเองเป็นหลักรึเปล่า เรา ฮ่าๆ)
แสดงความคิดเห็น