วันอังคารที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2552

Laos Town Story (ตะลอนลาว) ตอน เวียงจันทร์กันเอง

บทที่ 8 ไทยหารสี่เท่ากับลาว

ระหว่างทางจากสถานนีรถไฟท่านาแล้งไปโรงแรม ฝนตก!!! แต่ตกหนักไปก่อนหน้าที่เราจะมาถึง อยู่บนรถกะบะ ฝนไม่หนักกำลังโปรยปราย ดูสังเกตรอบๆ ข้างเหมือนเราอยู่ต่างจังหวัดบ้านเรานี่แหละ มีต่างนิดๆ ก็พวกบิลบอร์ดไม่เยอะเท่าบ้านเรา แถมบิลบอร์ดยังเป็นแนวแบบภาพวาด รูปคนจะคล้ายๆ ในโฆษณาหนังของสมัยก่อนบ้านเรา…..แต่พอเข้ามาแถบตัวเมือง ตึกรามบ้านช่องก็มีตามลำดับ ตึกที่นี่จะไม่สูงมากนัก จะเต็มที่ก็เป็นของโรงแรมน่าจะสูงสุดก็ราวๆ 8 ชั้น……มาถึงโรงแรม ชื่อว่า New Laos Paris Hotel โอเคเลย ใจกลางเมือง อยู่บนถนน สามเสนไท พอดี อยู่หลัง วงเวียนน้ำพุ แหล่งเที่ยว ร้านอาหารชิวๆ ที่วงเวียนน้ำพุ จะคล้ายๆ ข้าวสารบ้านเราแต่ไม่เกริกเริกเท่าเราน่ะ ทุกอย่างที่ลาวเหมือนมีเหมือนไทยเหมือนกัน แต่เอาไปหารออกซะ 4 น่ะ จาก เต็ม 100 เหลือ 25 พอน่ะ พอเข้าไปเช็คอิน พนักงานต้อนรับยิ้มมาแต่ไกล เรียกชื่อเราได้เลย สงสัยมีเราคนเดียวที่วันนี้มาพัก55+ โรมแรมถือว่าโอเคไม่น่าเกลียด ผมก็ไม่รู้ว่า 5 ดาวเป็นแบบไหน แต่ที่นี่ผมให้ไปเลย 7.5 ครับ ห้องอยู่ชั้น 3 ไม่มีลิพท์….ขนของไปที่ห้อง ห้องมีระเบียงด้วย อยู่หน้าโรงแรม เห็นถนน รถรามากมาย(อย่าลืมหาร 4 ) ระเบียงจะเชื่อมกับอีกห้องหนึ่ง มีน้ำอุ่น ตู้เย็น ทีวี ครบ โรคจิตของเบิ๊ดมาแหละ…เปิดห้องมา ไม่ได้วางของ เดินไปเปิดทีวีก่อน ประทับใจมาก เป็นช่องเคเบิ้ลจากบ้านเรานี่แหละ เป็นรายการเพลงเปิดเพลงของวง “Art Floor” ลาวก็ฟังเพลงแนวน่ะ หนี Fat Radio มาลาวยังเจอ 555+

หน้าโรงแรม New Laos Paris ติดถนนเลยน่ะ


ริมระเบียง


ริมระเบียง วิวถนน


ในห้อง

ไม่มีความคิดเห็น: