ความบังเอิญ จากแรงบันดาลใจเดียวกัน

บังเอิ๊ญ-บังเอิญ....

เคยอ่านหนังสือเล่มนี้ไหมครับ "หญิงสาวนักขายขนมปัง" เป็นหนังสือของพี่โหน่ง วงศ์ทนง หรือ โหน่ง a day ที่ใครๆ ก็รู้จัก หนังสือเล่มนี้รวมบทความ เรื่องสั้นๆ อ่านเพลินๆ ดีเลยทีเดียว

มาเข้าประเด็นเลยดีกว่า...แฮ่ม เรื่องมีอยู่ว่า พอดีนั่งเล่นเน๊ต เข้าเวบนู่น โหลดเวบนี้(ฮา) บังเอิญไปเจอเวบนึงเข้าให้ เป็นบล็อกของใครก็ไม่รู้ ชื่อว่า "ปั๊กพี" ชื่อผิดยังไงต้องขอโทษด้วยน่ะครับ "http://pugp.multiply.com/" ด้วยความเอิญ คุณปั๊กพี ได้ทำหนังสั้นส่งทีสิส เป็นหนังที่ดัดแปลงจากเรื่องสั้นของโหน่ง วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ ก็หนังสือที่กล่าวไว้ข้างบนนี่แหละ ลองดูหนังก่อนน่ะ แล้วจะเล่าให้ฟังอีกทีข้างล่างสุด^_^

หนังที่ผมเอามาลงนี้ความยาวประมาน 13 นาที ซึ่งมี 2 part ดูต่อกันเลยน่ะครับ

part 1

part 2




อ่า....เป็นไงครับ ชอบไหมครับ
เอาล่ะทีนี้จะบอกว่ามันบังเอิญยังไง

บังเอิญหนังสือเล่มนี้ผมได้อ่านเมื่อตอนเรียนปี3 และพอดีบังเอิญช่วงนั้นผมก็ลงเรียนทำหนัง เพราะบังเอิญอยากทำหนังกะเค้าบ้าง บังเอิญพอเรียนจบวิชา อาจารย์ก็จะให้โอกาสนักเรียนทำหนังมาคนล่ะ 1 เรื่อง บังเอิญผมจึงคิดจะเอาเรื่องสั้นในหนังสือ เรื่อง "หญิงสาวนักขายขนมปัง" กับเรื่อง (จำชื่อไม่ได้) ที่เป็นเรื่องรักของคุณโหน่ง มาให้อาจารย์เลือก โดยที่อาจารย์เลือกเรื่องที่ 2 เรื่องความรักของคุณโหน่งไป และความบังเอิญ อีกเรื่องก็คือ ฉาก ที่ร้าน About cafe ซึ่งโดยที่ตอนเขียนสตอรี่บอร์ด ได้กำหนดฉากไปแล้ว แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไปถ่ายที่นั่น เพราะจังหวะ วันเวลาที่ถ่ายตรงกับช่วงที่ทางร้านมีงาน event พอดิบพอดี

แต่ยังไงๆ ซะ ผมก็รู้สึกดีน่ะ ที่อย่างน้อยๆ ก็มีคนชอบอ่านหนังสือเหมือนกัน และนำเรื่องในหนังสือมาทำเป็นหนังเหมือนกับเรา ถึงผมจะไม่ได้ทำเรื่องนี้ก็เหอะ (ดีแล้วแหละ ไม่งั้นโดนเปรียบเทียบ โดนโห่ตายเลย555+)


ปล. 1 ขอขอบคุณ คุณ "ปั๊กพี" สำหรับหนังที่ทำให้ผู้ชม(โดยเฉพาะผม)เกิดรอยยิ้มบนหน้า โดยที่ไปดูหนังสั้นเรื่องอื่นๆ ได้น่ะ ที่เวบของคุณ "ปั๊กพี" http://pugp.multiply.com/ เข้าไปดูกันได้น่ะครับ
ปล.2 ส่วนหนังสั้นเรื่องแรกในชีวิตผมตอนนี้(น่าจะ)หายไปจากโลกนี้แล้วโดยที่ต้นฉบับที่อาจจะอยู่ในคอมไอ้ไผ่ ตากล้องของผม และ แผ่นหนังอยู่ที่ผม แต่เปิดไม่ได้แล้วว่ะแผ่นรอยเพียบเลยอ่ะ คงเก็บไว้ในความทรงจำน่ะไผ่ เรารู้กันอยู่ 2 คน 5555+
ปล.3 บังเอิ๊ญบังเอิญ มีกี่คำ

ฉันเป็นนักออกแบบกราฟิกไทย (I am a Thai Graphic Designer)

โครงการ “ฉันเป็นนักออกแบบกราฟิกไทย (I am a Thai Graphic Designer)”
เป็นโครงการที่ต้องการรวบรวมภาพถ่ายนักออกแบบกราฟิกไทยทั้งที่อยู่ในประเทศไทยและทำงานหรือศึกษาต่ออยู่ที่ต่างประเทศให้มากที่สุดโดยภาพถ่ายเหล่านั้นจะเป็นภาพถ่ายของนักออกแบบแต่ละคนที่ถือแผ่นกระดาษ A3 ที่มีผลงานออกแบบตัวอักษรคำว่า “ฉันเป็นนักออกแบบกราฟิกไทย”หรือ “I am a Thai Graphic Designer” โดยรูปแบบของผลงานนั้นขึ้นอยู่กับความคิดของนักออกแบบเจ้าของงาน

โดยมีข้อกำหนดการส่งภาพถ่ายเข้าร่วมดังต่อไปนี้ :

1. ขอให้ส่งภาพถ่ายเป็นไฟล์ JPEG ขนาด A4 (21 ซม. x 29.7 ซม.) ความละเอียด 300 dpi ตั้งชื่อไฟล์เป็นชื่อและนามสกุลเป็นภาษาอังกฤษเท่านั้น

2. ภาพที่ส่งมาต้องเห็นผลงานบนกระดาษที่ถือชัดเจนและเป็นแนวนอนเท่านั้น

3. ผู้ส่งผลงานจะต้องส่งข้อมูลส่วนบุคคลให้ครบถ้วนชื่อ-นามสกุล (ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ) / ที่อยู่ที่ติดต่อสะดวก / ชื่อบริษัทหรือองค์กร / ตำแหน่ง /เบอร์โทรศัพท์ / มือถือ / อีเมล์ / เว็บไซต์ (ถ้ามี) / เว็บบล็อก (ถ้ามี)

4. นักศึกษาออกแบบสามารถส่งผลงานเข้าร่วมได้ แต่ขอให้ระบุข้อมูลสถานศึกษาและชั้นปีด้วย

5. ผลงานทุกชิ้นถือเป็นลิขสิทธิ์ของนักออกแบบเจ้าของผลงาน ทางผู้จัดโครงการจะใช้ในการเผยแพร่ผ่านสิ่งพิมพ์ เว็บไซต์และการจัดนิทรรศการเท่านั้น การส่งผลงานถือว่าเจ้าของผลงานให้ความยินยอมในการเผยแพร่ผลงานนั้น

6. ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ

***ส่งผลงานทางอีเมล์มาที่ practicalstudio@gmail.com เท่านั้นจากนั้นจะได้รับแบบฟอร์มตอบรับกลับเพื่อยืนยันการรับผลงานของท่าน

กำหนดการส่งผลงาน :รอบแรก (สำหรับตีพิมพ์ในวารสาร RAWMAT รวบรวมลงเว็บไซต์ www.iamathaigraphicdesigner.com) : ส่งภายในวันที่ 15 พฤษภาคม 2552
รอบสอง (สำหรับจัดแสดงนิทรรศการ(ถ้ามีผลงานมากพอ) : ส่งภายในวันที่ 31 สิงหาคม 2552
รอบสาม (ถ้ามีจะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง)
ติดต่อสอบถามได้ที่ Practical Studioโทร 02 9382300-4 ต่อ 1003โทรสาร 02 9389522อีเมล์ practicalstudio@gmail.comwww.iamathaigraphicdesigner.com

จับแพะชนแพะ

งานนี้เป็นงานของรุ่นพี่ที่กำลังมีธุรกิจขาย "สบู่น้ำนมแพะ" โดยที่เค้าอยากได้แนวออกการ์ตูนๆ ไม่อยากให้ดู serious  มากนัก แต่ก็ไม่เอาการ์ตูนจ๋า ส่วนชื่อก็ "Beauty Goatty" แต่มานั่งคิดต่อก็เลยทำแบบให้ติดหรูๆ เรียบๆ หน่อยให้เกิดความเชื่อถือด้วย 

รูปแรกก็คือแบบที่ทำคร่าวให้รุ่นพี่ดูก่อนเป็นแนวๆ ว่าประมาณไหน 

รูปที่สองคือแบบที่ปรับแต่งมาแล้วโดยที่พี่เค้าอยากได้แพะขาให้ดูเรียบร้อยและเอาตัวอักษร B กับ G มาทำเป็นรอยน้ำในตัวของแพะ โดนที่วางแบบต่างๆ ให้เค้าเลือก 

รูปที่สามเป็นแบบโลโก้ที่จะทำสติ๊กเกอร์ติดกับสบู่เผื่อไม่ให้ BackGround ดูโล่งไป เลยเพิ่มลายนิดหน่อย โดยที่สุดท้ายแลัวฉบับสมบูรณ์สำหรับลูกค้าคืออันที่ซ้ายมือ(รูปใหญ่สุด) 

งานนี้จบเร็วหน่อยเพราะจังหวะทำออกไปตอนแรก ตรงกับที่รุ่นพี่ชอบพอดีงานนี้เลยทำออกไปเร็วมาก ได้ตังค์เร็วด้วย

อ๋อ ไหนๆ ก็ไหนๆ โฆษณาให้พี่เค้าหน่อยใครสนใจ "สบู่น้ำนมแพะ Beauty Goatty" 

สั่งซื้อได้น่ะครับ เบอร์โทร 087 916 5089 Mail beauty.goatty@gmail.com

ประกาศให้แบบนี้แล้วงานหน้าเบิ๊ดเหมาน่ะพี่ 555

CHANGE - ทราบแล้วเปลี่ยน

การเปลี่ยนแปลงที่ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร

เบอร์โทรศัพท์ คือ สิ่งที่เปลี่ยนแปลง......

ที่เปลี่ยนก็เพราะว่านี่เลย...เบอร์เดิม 089 122 9583 เป็นของ True Move ที่ใครก็บอกว่าบริการไม่ค่อยดีนัก

ก็ไม่ได้อะไรหรอก แต่ที่เซ็งก็คือ ผมใช้เบอร์นี้มานานประมาณ 5 ปี ได้ ก็ทีแรกใช้แบบเติมเงินก่อนตั้งแต่โปร 5 คนสนิทเลย มา 1 ปี หลังจากนั้นก็ใช้แบบรายเดือนมาตลอด ทุกครั้งที่ผ่านวันเกิด ไม่เค๊ยไม่เคยได้ของกะเค้าหรอก ทีวันเกิดพี่ผม (ใช้ True Move เหมือนเดิม แล้วก็วันเกิดก็ไล่เลี่ยกัน) แต่ได้อะไรเยอะแยะไปหมด กระเป๋าผ้าบ้าง การ์ดบ้าง ล่าสุดเพิ่งผ่านมาไม่กี่เดือน ได้คูปองส่วนลดเยอะแยะไปหมด ทีผมไม่เคยได้อ่ะ(ย้ำอีกที) แล้วพอมีอะไรก็โทรไปหา Call Center ก็ไม่เคยเจอใคร ไม่เคยคุยกะใคร จนกลายเป็น คอย Center แล้ว โทรไปกี่โมงกี่ยาม ก็บอกว่ากำลังบริการลูกค้าท่านอื่นอยู่ เฮ้อ ปัญหาเยอะจริงๆ คอย Center ไม่ว่างเลย เนี่ยแหละ เหตุผล ส่วนตัวคิดว่าเกินพอแหละ ที่ใช้ยี่ห้อนี้ แล้วตอนนี้ก็มาใช้ของ AIS อย่างน้อยๆ ตอนโทรไปหา Call Center ก็รับเร็วได้ใจมาก ของแบบนี้ต้องดูกันยาว ยาววววววววววววววว

1อ๋อ ตอนที่ไป Shop True Move เค้าถามว่าทำไมจะยกเลิกล่ะเคอะ ผมเลยตอบไปอย่างเท่ๆ แบบคนมีกะตังค์ ว่า "อ๋อ ผมไปเรียนต่อที่ต่างประเทศน่ะครับ" พนักงานถามประเทศอะไร "เม็กซิโกน่ะครับ" เค้าก็ทำหน้างงๆ เดินออกไป 5555+

อ๋อ อีกที ที่ออกแบบขาวดำแบบนี้ก็เพราะอยากทำเลียนแบบพวกที่ติดประกาศตามเสาไฟฟ้าพวกประกาศปล่อยเงินด่วน เงินกู้ ดูดิบๆ ดี

เมื่อทราบแล้วก็เปลี่ยนน่ะครับ

ช่วงที่เคยสนุกกับงานอีกช่วงหนึ่ง

GYMBOREE "Play and Music Co.ltd" คือบริษัทในการทำงานครั้งแรก หลังจากที่เรียนจบมาหมาดๆ เป็นการทำงานที่เปิดกะลาของตัวเองได้มาสู่โลกของการทำงานอย่างจริงจัง

ที่ผมเพิ่งจะมาลงในบล็อกก็เพราะว่าพอดีเครื่องคอม PC ที่บ้าน ไวรัสกินเปิดไม่ได้ (ก่อนที่จะเริ่มอัพบล็อกเป็นเรื่องราว) และเมื่อคอมซ่อมเสร็จก็ได้เวลาลงงานมาให้ชมให้แลกันซะที

ในบริษัทตำแหน่งของผมคือ Graphic design มีหน้าที่ออกแบบ Newsletters, Gift Voucher, Brochure, Menu เป็นงานหลัก โดยที่มีงานอื่นๆ แทรกมาบ้าง ระยะเวลาที่อยู่ที่นั่นก็ไม่นานมากน่ะ 8 เดือน โดยประมาณ นอกจากได้เงินเดือนเพื่อกินข้าวมีแรงกายแล้วยังได้เพื่อนๆ พี่ๆ ที่พร้อมเปิดใจ ทักทาย แก้ปัญหา และแบ่งความสุข เป็นแรงใจในการทำงานด้วย เพื่อนร่วมงานทำให้ทุกๆ วัน ในการทำงานไม่เหมือนมาทำงาน และทำให้เหมือนมามหาลัย มีเพื่อน มีรุ่นพี่ สนุกสนาน โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเรากำลังทำงานกันอยู่ (อย่างคิดว่าพวกนี้วันๆ เอาแต่เล่นมุกไม่ทำงาน ฮยากจะบอก การที่เป็นแบบนี้ ทำให้งานเราออกมาดี แต่ส่งตรงเวลาด้วย) อย่างว่าบรรยากาศทำงานที่ดี ทำให้งานนั้นออกมาดี แต่กระนั้นก็เหอะ ก็ยังมีงานที่ไม่สมบูรณ์ออกมาบ้าง ถึงจะสับสน งง เครียด ก็ยังมีเพื่อนๆ คอยแก้ปัญหา คอยช่วย ถึงแม้มันจะช่วยอะไรไม่ได้ก็เหอะ 5555+ (พิมพ์มาถึงตรงนี้...คิดถึงว่ะ)

ตัวอย่าง Brochure

ตัวอย่าง Menu

ตัวอย่าง Newsletters
เล่มนี้เป็นเล่มสุดท้ายและถือเป็นเล่มที่ผมได้ปรับเปลี่ยน

ทั้ง Lay Out รูปภาพ ไปเป็นแบบที่ผมต้องการมากที่สุด

ตัวอย่าง Poster, Gift Voucher

(Gift Voucher อยากได้แบบไหนล่ะนภ)

ทำเป็นเล่นไป

เคยคิดอะไรเล่นๆ กันไหม............คิดว่าจะทำไอ้นู่น จะเล่นไอ้นี่
โดยเฉพาะเวลากินเหล้ากับเพื่อนๆ พี่ๆ เราจะพูดไอ้นู่น คิดไอ้นี่ขึ้นมา ยกตัวอย่างเช่นมีเวลามีงานประกวดอะไรซะอย่าง เราก็จะมาพูดกันว่าจะทำหนังส่งกันบ้าง จะสร้างหนังแบบสนุกๆ จะมีฉากแบบนั้นแบบนี่ จะสร้าง Packaging เก๋ๆ เท่ๆ จะถ่ายรูปแนวๆ อะไรก็แล้วแต่ ดีๆ ทั้งนั้น
เลยมานั่งคิดน่ะว่าเวลาที่เราอยากจะทำอะไรสักอย่างให้มันดีให้เก๋ มันจะกลายเป็นเรื่องซีเรียสไปเลย แล้วจะทำให้เราคิดงานได้ออกมาไม่ดี ก็จะดีได้ไง ถ้าเราคิดแบบหมุกมุ่น เข้นเอาความคิดที่ดีออกมาใช้งาน มันก็จะกลายเป็นความคิดที่แคบเพราะมันจำเป็นที่ต้องใช้
ผมว่าหลายๆ คนเลยน่ะ ที่เวลากินเหล้าหรือแม้กระทั่งนั่งเล่นนั่งคุยกะเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เราจะมีไอเดียที่สนุก สวยงาม และมีความสุขที่สุดเลย และผมก็ว่าอีกน่ะแหละ ที่หลายๆ ครั้ง พอเรากินเหล้าเสร็จจนเมามาย หรือไม่ก็ลุกจากที่นั่งเพื่อไปกลับมาดำเนินชีวิตเหมือนเดิม ความคิดเหล่านั้นก็จะอยู่ในวงเหล้า วงสนทนา โดยที่เราไม่ได้นำมาติดตัวเก็บไปด้วย เพราะเมื่อเราสร่างเมาเราก็ลืม แถมจำไม่ได้อีกว่า(เมื่อคืน)กูกลับมานอนบ้านได้ไงว่ะ(ฮา)
ด้วยเหตุนี้เราจึงควรจะมีสติพกปากกา สมุดไว้จดหน่อยก็ดีน่ะ เผื่ออะไรๆ ที่เราต้องการจะอยู่ในวงเหล้าน่ะแหละ เพราะบางสิ่งบางอย่าง(หรือหลายอย่าง)ผมว่ามันก็มาจากความคิดเล่นๆ กันนี่แหละ
งั้นศุกร์หน้าผมจะเตรียมปากกา สมุด (สติสำหรับเขียนให้อ่านออก) เผื่อจะได้อะไรดีๆ จากวงเหล้า นอกจากเพื่อนแท้ 5555 เอ๊ะยังไง