ตะลอนลาว
ภาคสาม ตอน "Laos is more" 2
"แค่เริ่มก็เซ็งแล้ว"
ก่อนขึ้นบนรถทัวร์....หลังจากที่เพื่อนๆ มากันแล้วก็ลงไปรอแถวๆ หน้าร้านSwensens เพื่อรอคนของรถทัวน์มารับไปขึ้นรถ ไอ้ตอนแรกก็คิดว่าขึ้นๆ แถวบางลำพู ที่ไหนได้พอพนักงานรถทัวน์มารับก็พาไปเดินขึ้นที่หน้ากองสลาก - - “ ซึ่งระหว่างเดิน พี่เค้าก็พาลัดเข้าซอยนู่นออกซอยนั้นไปเรื่อย และนั้นก็ถือว่าเป็นค้นพบร้านเหล้าเจ๋งๆ ในซอยเหมือนกันน่ะเนี่ย ไม่คิดว่าจะมีร้านน่านั่งอยู่ในตรอก(เล็กมาก) ปกติ จะอยู่ตามถนนข้าวสารไม่เคยจะเข้าไปที่ลึกลับแบบนั้น เพราะพอเดินไปสักพักก็มาอยู่ข้างๆ กองสลากแล้วซึ่งก็ซื้อตั๋วที่นั่นเลย แต่ทางพวกเราได้จองไปเรียบร้อยจะมีก็แต่เพื่อนคนหนึ่งที่ยังไม่ได้ซื้อเพราะมาตัดสินใจจะไปด้วยในนาทีสุดท้ายพอดี..พอไปถึงรถเซ็งอย่างแรกคือที่นั่งเป็นแบบใครมาก่อนได้ก่อน (แล้วก็ไม่บอกให้เราไปรอที่รถเลยว่ะ) ก็ทั้ง 9 ชิวิตก็กระจัดกระจายนั่งตามสะดวกเลย เซ็งอย่างที่สองคือที่นั่งเล็กไปหน่อยไม่ใช่ที่นั่งรถทัวน์แบบ vip (อาจเป็นเพราะเราอ้วนหรือเปล่าว่ะเนี่ย) บนรถมีแต่คนต่างชาติเพียบ แต่ที่ผมนั่งข้างๆ เป็นคนไทยก็อายุพอๆ กับผมนี่แหละ(เป็นผู้ชาย...นี่คือเซ็งอย่างที่สาม 555) เวลาคร่าวๆ จากข้าวสารไปถึงเวียร์จันทร์ประมาณ 14 ชั่วโมง!!!!!!! นั่งไปข้างเลย ซึ่งราคาตั๋วในเที่ยวนี้ก็หนึ่งพันถ้วนพอดี 14 ชั่วโมง ก็รถออกหนึ่งทุ่มก็ถึงประมาณเก้าโมง สาหัญใช้ได้..
ระหว่างอยู่ในรถซึ่งนั่งแยกกันแล้วนั้นเพื่อนที่ดีที่สุดคือเพลงเนี่ยแหละไอพอตคือสิ่งแรกที่นึกถึง หลังจากที่ไฟบนรถเริ่มปิดระหว่างที่รถวิ่ง ระหว่างที่เพลงในไอพอตกำลังทำงาน ระหว่างที่ฝรั่งหัวดำหรือคนไทยหัวทองกำลังหลับใหล ความทรงจำจากทั้งสองครั้งที่ไปลาวกับก้อยก็ผุดขึ้นมาสะท้อนกับกระจกพร้อมกับไฟข้างทาง.......น้ำตามันไหลออกมาเองเมื่อไรไม่รู้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น