ช่วงที่น้ำท่วมเป็นอย่างไรบ้างฮะ ณ เวลานี้ (ต้นเดือนธันวาคม)บางที่ก็น้ำลดแล้ว น้ำแห้ง หรือยังคงท่วมก็ยังมีอยู่ และไม่น้อยทีเดียวที่บางคนต้องสละบ้านหนีน้ำกันถ้วนหน้า ไปว่าจะไปอยู่ตามศูนย์อพยพ หรืออยู่ตามบ้านเพื่อนบ้านญาติก็ตามสะดวกกันไป
ส่วนผมก็เร่ร่อนไปเรื่อยๆ ตามสะดวกในเวลานั้น แต่..ช่วงที่ลำบากๆ ในการขนย้ายหรือในการหาที่หลับที่นอนนั้น ก็ได้เจอสิ่งดีๆ ในช่วงน้ำท่วมนี่แหละฮะ วันนี้มีโอกาสเลยมาเล่าให้ฟังว่ามีอะไรที่ทำให้รู้สึกดีๆ เกิดขึ้นในยามที่เจอปัญหา(ถึงปัญหาไม่เยอะก็เหอะ)
- ได้ย้ายบ้านเปลี่ยนบรรยากาศ..แน่นอนอยู่บ้านก็สะบายอยู่แล้ว แต่บางครั้งได้เปลี่ยนไปนอนที่อื่นๆ บ้างก็ทำให้ไม่เหงาน่ะ
- ที่ที่แรกคือมาอยู่กับรุ่นพี่ที่ทำงาน มานอนด้วยเพราะอาศับว่าไปทำงานพร้อมพี่เค้า ช่วงนั้นก็เล่นไพ่กินไวน์หรู เพราะอยากใช้ที่เปิด??? แถมได้มีโอกาสได้เล่นกับกระต่ายอีกสามชีวิตที่พี่เค้าเลี้ยงก็แปลกๆ ดีเพราะปกติไม่ค่อยได้เจอสัตว์เลี้ยงที่นอกเหนือจากหมาและแมวเท่าไรแถมเวลาไปทำงานยังติดรถเค้า กระทั่งขากลับด้วย ไม่เสียเงินซักบาทเลย หุหุหุหุ ซึ้งมาก
- ได้ไปอยู่ครอบครัวกับพี่ชาย ได้มีโอกาสเล่นกับหลานเยอะๆ ขึ้น จากโดยที่ปกติ เป็นคนขี้รำคาญเด็ก ประมาณว่าเอ๊งโตคุยรู้เรื่องแล้วค่อยมาเล่นกันน่ะ จนตอนนี้ไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว นอกจากจะได้เจอหลาน ช่วยเลี้ยงหลานก็ได้คุยกับพี่ชายและพี่สะใภ้มากขึ้น ทั้งเรื่องงานเรื่องเที่ยว แม้กระทั่งปัญหาต่างๆ ทำให้รู้สึกดีอยู่ไม่น้อยทีเดียว ซึ้งมาก
- หลังจากได้อยู่กับพี่ชายมาพักนึงก็ถึงเวลาไปอยู่ที่อื่นเพราะที่อยู่กับพี่ชายไกลมากๆ จากที่ทำงาน >< เลยส่องหาที่นอนใกล้ที่ทำงาน
- หลังจาก(อีกที) มานึกคิดๆ หาที่ๆ ใกล้ที่ทำงาน (จรืงๆ มีที่มาแถวสามย่านแต่เนื่องจากต้องใช้เน๊ตทำงานเลย โ ค ต ร จะไม่สะดวกเลย) ก็ได้คุยกับเพื่อนคนหนึ่งมาจากขอนแก่นมาพักพิงกับเพื่อนๆ แก๊งค์เค้าอีกหลายชีวิต ไอ้เราก็ฟอร์มคุยไปเลยจนวกมาเรื่องหาที่นอน :P ยังไม่ทันอธิบายเท่าไร "มาซิ มานอนบ้านเราก็ได้ โอเคน่ะ" ก็เอ่ยมาจากของเพื่อนคนนี้ ซึ่งถามว่าสนิทไหม ก็บอกได้เลยว่าไม่สนิทเท่าไร แต่ได้คุยอยู่เรื่อยๆ ปีหนึ่งๆ จะได้เจอถึง 4 ครั้งหรือเปล่าเหอะ(ฮา) ซึ้งมาก
- ช่วงเวลาไปอยู่เพื่อนก็ให้เลย 1 ห้องนอนส่วนตัวไปเลยแลกกับการเฝ้าบ้านให้เค้า(เนื่องจากออฟฟิคผมหยุด แต่ออฟฟิคเพื่อนไม่หยุด) และเมื่อถึงวันลาเราก็จะช่วยค่าน้ำค่าไฟฟ้า เพื่อนก็ไม่รับอีกก็เลยเลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทน ^^ ซึ้งมาก
- ทีนี้เมื่อถึงเวลาต้องหาที่นอนอีกก็เลยตัดสินไปบ้านเกิดหลังเก่าที่สามย่าน เพราะไม่จำเป็นต้องใช้คอมแล้วเรื่องเน๊ตเลยตัดไปได้เลย "กูอยู่ได้ไม่มีเน๊ตกูก็อยู่ได้" เมื่อได้มาอยู่ที่นี่หลังจากที่ไม่เคยมาเหยียบเลยเกือบสองปี...ช่วงเวลาที่อมยิ้มที่สุดคงเป็นช่วงเวลาที่เดินไปหาไรกินไม่ว่าจะแวะไปไหนคนขายก็จะทักตลอดว่า "นานหน้าไปเลยน่ะ" "เป็นไงบ้าง" "ทำอะไรอยู่" แต่ที่แน่นอนคือทุกร้านพูดเป็นเสียงเดียวคือ "อ้วนขึ้นน่ะเฮีย" ==" ซึ้งมาก
- แล้วที่เด็ดกว่าคือก่อนคืนที่น้ำจะท่วมได้เช่าหนัง DVD มาดู 2 เรื่อง เรื่องใหม่ 1 วันด้วยซิ และหลังจากคืนนั้นเช้าวันรุ่งขึ้นเลยตัดสินใจย้ายออกมา DVD ที่เช่ามาก็ได้ติดกระเป๋ามาด้วยไม่มีโอกาสได้คืนแน่ๆ จนเวลาผ่านไปเกือบเดือนเต็มๆ เมื่อน้ำลดก็ได้เดินโดยที่เตรียมแบงค์พันกำแน่นอยู่ในมือ พอเดินไปคืน เค้าก็สแกนปุปแล้วก็บอกว่า "ขอบคุณมากครับ" ไม่เก็บเงินนี่หว่าาาา เลยนึกสงสัยว่าพี่เค้าไม่เก็บไม่ปรับเงินบ้างเลยหรอ เค้าเลยยิ้มๆ ตอบกับมาว่า "ไม่เป็นครับเพราะช่วงน้ำท่วมผมก็หยุดปิดยาวไปเลย เข้าใจครับ ช่วยๆ กัน" แหมแบบนี้ตัวผมไปเช่าร้านอื่นก็บาปแย่เลย ร้านนี้แหละอยู่ด้วยกันยาวๆ ออกจากร้านยิ้มไม่หุบเลย ซึ้งมาก
- แล้วก็ยังมีเรื่องที่ได้ทำเสื้อ"ทหารของพระราชา ทหารของประชาชน" ที่เคยพูดในบทความก่อนหน้านี้ อันนี้ก็ซึ้งมากๆ ^^
- ยังเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เยอะเลยที่ไม่ได้เอ่ยถึง...แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่ซึ้งน่ะครับ ซึ้งมากเหมือนๆ กัน ซึ้งมากกกกกกกกกกกกกกกก :D
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น