ก่อนเกริ่นขอออกตัวหน่อยว่า เรื่องที่เล่าเป็นเรื่องจริง แต่เรื่องได้ผ่านมาสักพักแล้วแต่เพื่อความสะใจในการอ่านของเพิ่มเติมแต่ง(เพียงเล็กน่้อย)........เพราะบางประโยคก็จำไม่ค่อยได้ แต่ความหมายเป๊ะหมด
หลังเลิกงานสักประมาณทุ่มกว่าๆ..กลับบ้านโดยนั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน ยืนฟังเพลง แล้วบังเอิญเจอเพื่อน(รุ่นน้อง)ที่ทำงานเก่าสมัยที่เพิ่งเรียนจบนู่นแนะ ขอเรียกชื่อง่ายๆ สำหรับคนที่ไม่รู้จักน่ะฮะ คนนี้ชื่อ "วรนุช" (นามสมมุติ) น่ะ.....คุณ "วรนุช" มันก็เดินมาทักทายคุยด้วย (มากับแฟนด้วย)
"เฮ้ยเบิ๊ด ไงไปไหนหรอ"
"อ๋อ กำลังกลับบ้าน เพิ่งเลิกงาน"
"แล้วทำงานที่ไหนว่ะเบิ๊ด" (เริ่มมีขึ้นว่ะ)
"ก็ทำแถวลาดพร้าวอ่ะแหละ ใกล้ยูเนี่ยน"
พอคุยจบประโยค มันก็หันไปคุยกับแฟนบอกว่า...
"เนี่ย เบิ๊ดก็เคยทำที่เดียวกับวรนุชเลย มาแทนเบิ๊ดที่กำลังออกไป"
แฟน "วรนุช" ก็พูดมาบ้างว่า "โหย พี่คนนี้ ทำกราฟฟิกหรอ...แต่งตัวไม่เห็นเหมือนเลย"
"....ไม่เห็นเหมือนกราฟฟิก แล้วไอ้พวกกราฟิกมันแต่งตัวแบบไหน" นึกในใจไม่กล้าพูดกล้วโดนต่อยหาว่าไปกวนตีนพี่กราฟฟิกเค้า
"วรนุช" เสริมมาอีกว่า "เออ นั่นดิ เบิ๊ดทำไมแต่งตัวเรียบๆ จัง ดูไม่ออกเลยว่าทำงานโฆษณา กราฟฟิกน่ะเนี่ย ไรว้าาาาาา" "แปลกจัง.คริคริคริ" แฟนมันเสริม
หลังจากคู่รักนี้พูดจบก็มองที่ชุดของมัน ชุดของแฟนมันตัดออกไปเพราะไม่ได้สนใจอะไร ขออธิบายชุด "วรนุช" ล่ะกัน....
ใส่หมวก-แว่นดำคาดอยู่ที่หมวก+เสื้อยืดลายกราฟฟิกสุดจ๊าบ+กางเกงขาเจี๊ยบ(ที่พองๆ ช่วงตัวแล้วขารีบๆ ช่วงหน้าแข้ง) ตัดขาอีกต่างหาก+รองเท้าแวนแบบกังฟู+เป้สะพายข้าง+มีโซ่คาดกระเป๋ากางเกงด้วยน่ะ.....ครบเช็ต
หลังจากเพิ่งดูอยู่แวบหนึ่ง นึกสงสัยเลยถามมัน "แล้วแต่งตัวไงดีล่ะ"
"มึงก็แต่งให้มันมีอะไรหน่อยซิว่ะ แบบนี้เรียบเกิ๊น" "ฮ่าฮ่าฮ่า" แฟนมันเสริมเป็นปี่เป็นขลุ่ย
พอมันพูดจบ มันก็จะลงพอดีที่สถานีหน้า เลยได้พูดกับมันไปทีหนึ่งก่อน เดินหนีออกไปว่า
"ถ้าแต่งตัวแนวๆ แล้วทำให้กูเก่งขึ้น กูก็จะแต่ง".....(คำนี้ได้มากจาก rutty)
ก่อนจบของพูดนิดนึงเกี่ยวกับงานของ "วรนุช" คือไม่ใช่ว่าเพราะงานมันไม่ใช่แนวผมเลยถึงมาบอกว่าไม่สวย แต่งานมันเป็นประเภทที่ดูเยอะ เยอะซะจนมันมากเกินไป ตอนมาสมัครงาน ดีไซส์งานโฆษณาแล้วเอารูปวานมายืดจนผิดสเกล --" เสียวแดก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น