บทที่ 5 แบ่งไฟไปสปาร์ก
นั่งออกมาได้สักพัก หลังจากอิ่มมาม่า…ก็เริ่มไม่มีอะไรทำ วิวนอกหน่าต่างก็มืดจนไม่เห็นอะไรเลยพยายามอยากให้นอนเร็วๆ เพราะพรุ่งนี้ต้องเหนื่อย (แต่สนุก) แน่นอน นั่งดูพนักงานบนรถไฟเริ่มมาจัดที่นอนให้ …..คล่องมาก แปปๆ เสร็จ แปปๆ เสร็จ เซียนมาก เนี้ยบด้วยน่ะ ผ้าปูงี้ตึงเลย เห็นผ้าขาวของเตียงเลยมานั่งนึกถึงเรื่อง Departures (คนที่ไม่รู้จักแนะนำให้เลื่อนไปดูบทความเก่าเกี่ยวกับหนังน่ะครับ)…คิดแล้วก็กลัวเอง นั่งไปเรื่อยๆ ปวดท้องเลยไปเข้าห้องน้ำรถไฟ ต้องเกร็งตัวเพื่อให้ลง 555+ ไม่ได้อะไรขนาดนั้น เด๋วนี้ห้องน้ำรถไฟทำดีแล้วครับ ถึงจะแคบไปหน่อยก็เหอะ (สำหรับใครที่อ่านไปกินข้าวไปก็โทษทีล่ะกัน (ฮา)
ก้อยกับปลาดิบ
บรรยากาศในรถไฟที่ยังไม่ได้ปูเตียง
พอประมาณ 4 ทุ่มก็เริ่มหลับๆ กันหมดแหละ จากเสียงคุย กลายเป็นเสียงกรน จากเสียงคนกลายเป็นเสียงสับปะหลาด…ผมก็แปลงร่างครับ 55+ ตอนประมาณสัก 5 ทุ่ม กว่าๆ นอนๆ อยู่แอร์เริ่มดับ รถไฟก็หยุดวิ่ง…….สักพักไฟดับหมด!!! แล้วรถไฟก็ต้องหยุดวิ่งเพื่อให้จนท.ลงไปตรวจดูห้องเครื่อง แรกๆ ก็วิ่งไปเรื่อยๆ แบบว่า…อืมมมม เหยาะๆ ล่ะกัน จากที่ลงไปข้างล่างตรวจเครื่องยนต์ไม่ได้ผลก็มาเติมบนรถไฟนี่แหละ พนักงานก็หาจุดเติมน้ำ แจ๊คพ๊อตกับผู้โดยสารฝั่งตรงข้ามพอดี เริ่มต้องตื่นแล้วถอดที่นั่งแล้วก็เตียงออกมาเติมน้ำแอร์ ที่เสียเพราะมันแห้ง เห็นก้อยบอกว่า รถไฟที่เรานั่งอยู่เนี่ยใช้กระแสไฟฟ้าแบตเตอรี่และบางทีก็ใช้ระบบพลังงานแสงอาทิตย์เข้าช่วย แต่เหตุเกิดตอนกลางคืนเค้าก็ต้องแก้ปัญหาโดยการแชร์ไฟจากตู้อื่นมา ตอนแรกลองแชร์ไฟจากตู้ชั้น3มา แต่ก็ยังไม่เวิร์ค เลยแชร์ไฟจากตู้ชั้น1แทน ก็เลยแก้ได้แต่เห็นเค้าคุยกันว่าถ้ายังแชร์ไม่ติดอีกก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว...555 ก้อยยังบอกอีกว่าเห็นพนักงานคุยกันว่า ถ้าแอร์ยังไม่ติดละก็ ก็ต้องคืนเงินให้ผู้โดยสารตู้ปรับอากาศทั้งหมดตามจำนวนส่วนต่างของตู้ปรับอากาศกับตู้พัดลมและเปิดกระจกให้ซะงั้นไปเลยต้องเสียได้ประมาณ ครึ่งชั่วโมงก็เดินทางกันต่อไป นึกว่าจะได้เงินคืนซะแหละ จะได้ไปกินข้าวที่เสบียงตอนเช้า 555+
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น